The direction offers you a consumption


Het affiche hangt er nog steeds, op 18 december 2010, het is zeker slap tij in de reclamesector.
Het eerste dat ik mij bij de afbeelding op de affiche afvroeg was: tot wie richt zich dit eigenlijk? Moet er iemand verleid worden?
Je zou het denken. En ach, als zwakke man vraag ik mij af: als deze dame op de thee zou komen, zou ik dan zenuwachtig worden?

Het was een wonderlijke gewaarwording toen tot mij doordrong dat ik tamelijk regelmatig een miljonaire op bezoek heb gehad. Ze kleedde zich niet zo opzichtig uitdagend (waartoe?) als de dame op de affiche, maar we hadden iets met elkaar. Niet lang. Geld speelde geen rol, meer ons beider teleurstelling respectievelijk over een voorbije relatie en onze eenzaamheid. En het viel niet vol te houden, want zij dronk heel heftig, ik kon en wilde daar niet in meegaan.
Dag miljonaire.
Maar ook: dag mal idee van “bijzonderheid”.
Ik kan mij niet voorstellen dat zij naar die beurs zou gaan.
Pardon, die fair – ik kan mij wel voorstellen waarom miljonair niet op zijn Engels gespeld wordt in dit geval, ach ja, de VVD is the party for the undertakers and we always get our sin.

———————-

Het openbaar vervoer als spiegel van de maatschappij…
De oudste Amsterdamse elektrische, maar ook de eerste paardentramlijn heeft nooit het logische lijnnummer 1 gedragen. Het oudste stuk tramlijn lag in de Jordaan, en 110-150 jaar geleden was dat een volkswijk – de echo's van dat volkse hebben nog geklonken in artiesten als Tante Leen en Johnny Jordaan, die er zelf niet eens (meer) woonden.
Het werd lijn 10. Lijn 1, zo mocht de lijn door de Leidsebuurt, langs de Overtoom en in de Willemsparkbuurt heten. "Dure" buurten. Toen er een parallelle versterkingslijn werd ingesteld was er eerst het idee deze lijn 1A te noemen. Het werd toch maar lijn 17, die ging tenslotte door de Jordaan en de Kinkerbuurt, niet direct sjieke buurten…
En lijn 17 is voor het krapuul ongetwijfeld nog steeds of meer dan ooit de lijn naar "the no go area", samen met lijn 13 en wellicht lijn 7.

————————

Ze draagt een plastic zakje van de Miljonair Fair, conspicuous consumption in de zin van Thorstein Veblen zou ik het niet kunnen noemen. Of in de context toch ook wel.
Zij stapt in. In de tram. Lijn 17. Naar West, de no go area.
Er is geen zitplaats. Dat wordt verticaal vervoer.

Volgend jaar weer een fair?

5 gedachten over “The direction offers you a consumption”

  1. Hadden de trams in 020 vroeger boven het lijnnummer niet een plaat in twee verschillende kleuren ? Bedoeld om voor de talloos vele Amsterdammers die nog niet konden tellen of lezen aan de hand van de kleuren te informeren welke tram eraan kwam.

  2. Nolly, als ik die poster zo zie is het een oproep voor goldiggers van beiderlei kunne om er naar toe te komen en zich uit te sloven 🙂

  3. @1
    De lijnkleuren voor de cijfermatig uitgedaagden zijn er nog steeds, sterker nog: de kleuren waren er eerder dan de lijnnummers. Vandaar dus dat de nummers 1 en 2 naar de goede buurten konden gaan (nu ze allebei naar het woeste westen zijn doorgetrokken telt het idee van die rijke wijken niet meer).

  4. Keira Schreef:

    Nolly, als ik die poster zo zie is het een oproep voor goldiggers van beiderlei kunne om er naar toe te komen en zich uit te sloven

    Heb je het goed gezien! 😆

Reacties zijn gesloten.