Stereolab is nog geeneens langsgekomen hier, en dat is toch een ernstige omissie. Door synthesizers gedreven drone-muziek met gierende gitaren en hemelse zang, bovenal van Lætitia Sadier met licht Frans accent. Men kan er mij midden in de nacht voor wakker maken. Een van hun eerste vinylopnamen (een dezer dagen had ik een visioen van een of liever DE platenzaak, want die heeft bestaan, waar de rubriek STEREOLAB voor mij klaarstond om te controleren wat ik nog niet had; ach, de tijden).
Super-electric, 1992
Pingback: In diep water | Krapuul
Pingback: Daar is de man met de gouden haren verdwenen | Krapuul