Vandaag (11 juni) werd bekendgemaakt dat de Indonesische overheid vier van de vijf actieve nikkelmijnvergunningen in Raja Ampat, West-Papoea, intrekt. Dit is een sprankje goed nieuws – een belangrijke eerste stap op weg naar volledige en blijvende bescherming van het unieke Raja Ampat-gebied tegen de destructieve nikkelindustrie.
Wat ging eraan vooraf?
Inheemse gemeenschappen en lokale bewoners in West-Papoea – waaronder velen die zich hebben verenigd in het Raja Ampat Nature Protection Alliance – strijden al jaren om hun leefomgeving, cultuur en toekomst te beschermen tegen mijnbouwbedrijven.
Wij staan zij aan zij met hen in deze strijd. Het besluit om deze vergunningen in te trekken is hoopvol, maar we zijn er nog lang niet. We blijven oproepen tot een volledige en permanente stop op álle mijnbouw in Raja Ampat – dat betekent ook het intrekken van alle resterende vergunningen, of ze nu actief of slapend zijn.
Wat moet er nu gebeuren?
We weten helaas dat ingetrokken mijnvergunningen in het verleden weer nieuw leven kregen na campagnes en rechtszaken van bedrijven. Daarom is het cruciaal dat er stevige, wettelijke bescherming komt, zodat dit nooit meer kan gebeuren.We roepen iedereen op om samen met ons de overheid te blijven volgen en aan te sporen tot volledig herstel van de natuur op plekken die al zijn aangetast. De overweldigende steun van tienduizenden mensen onder de hashtag #SaveRajaAmpat geeft hoop: als we samen opstaan, kunnen we echt iets veranderen.
Daarnaast moet de overheid ook werk maken van het oplossen van sociale spanningen die zijn ontstaan door de komst van mijnbouw en de veiligheid waarborgen van iedereen die zich uitspreekt tegen deze verwoestende industrie.
Ontwikkeling in Indonesië en zeker in West-Papoea kan alleen plaatsvinden met volledige erkenning van de rechten van inheemse volken. Alleen met menselijkheid, gerechtigheid en met hun Vrije, Voorafgaande en Ingelichte Toestemming (FPIC) kunnen we verder.
Zoals de mensen in West-Papoea zelf zeggen: “Papua bukan tanah kosong!” – Papoea is geen leeg land.
- Bericht van Greenpeace
