Wat is er toch aan de hand met de mensen, vraag je je als weldenkend individu tegenwoordig vaak af. Als je daar dan even serieus over gaat zitten piekeren, kom je al snel tot de conclusie dat veel gekkigheid en narigheid in de wereld van nu is terug te voeren op het fenomeen Sterke Man. We leven in een tijd waarin het volk blijkbaar een Sterke Man nodig heeft, een Leider waar men zonder verder nadenken achteraan kan lopen en wiens stoere oneliners men klakkeloos kan citeren op het werk, op feestjes, op internet en in de kroeg. Vraag me niet waarom het zo is; de meeste mensen hebben het immers zonder Sterke Man ook best goed, want ze hebben werk, feestjes, internet en een kroeg; maar oké, het zij zo.
Het fenomeen Sterke Man kan soms tot verwarrende situaties leiden. Zo heeft Turkije momenteel een Sterke Man in de persoon van president Erdogan. En dat is niet zomaar een sterk mannetje, maar een Supersterke Man, een die zijn aanhangers weet te inspireren tot het met blote handen en gevaar voor lijf en leden bevechten van met tanks en schiettuig bewapende coupplegers. Zo iemand die na een mislukte staatsgreep niet alleen de verantwoordelijke militairen in de boeien slaat, maar tezelfdertijd tienduizenden rechters, openbaar-aanklagers, leraren, journalisten en wat al niet ontslaat, laat oppakken en/of de bak in gooit en fijntjes laat weten zo snel mogelijk de doodstraf te willen herinvoeren. Want wat alle Sterke Mannen gemeen hebben, is dat ze de mond vol hebben van democratie en vrijheid van meningsuiting, alleen moet die vrijheid wel gebruikt worden om de Sterke Man te bejubelen, anders kun je beter je mond houden als je tenminste niet – op zijn best – de rest van je leven tegen vier betonnen muren en een tralieraampje wilt aankijken.
Zo kon het ook gebeuren dat groepen Turkse Nederlanders zich ineens gingen gedragen als PVV-aanhangers. Een stel nationalistische schreeuwerds ging gewapend met Turkse vlaggen de straat op en er was sprake van vernielingen, doodsbedreigingen en boycotacties. Het was een tamelijk onthutsende ontdekking dat er blijkbaar ook Nederturkse PVV-achtigen bestaan, en dat nota bene in Nederland en in flink aantal. Ik moet bekennen dat ik me stiekem afvroeg waarom die mensen eigenlijk niet in Turkije zijn blijven wonen, lekker dicht bij hun geliefde Sterke Man die van Turkije zo’n fijne en superdemocratische staat heeft gemaakt. Waarmee de verwarring in mij compleet was, want was dat geen slechte, PVV-achtige gedachte? Was ik verdomme aan het verrechtsen?
Ja mensen, de gebeurtenissen in de wereld zijn verwarrend. Soms weet ik het ook niet meer. Niet precies, althans. Neemt u het mij alstublieft niet kwalijk.
In ons eigen land hebben we natuurlijk Wilders die zich nadrukkelijk presenteert als Sterke Man. Iemand die na zijn verkiezing tot minister-president wel even orde op zaken zal stellen in dit door criminele terroristische vluchtelingen en linkse uitvreters ontwrichte koninkrijk. Zijn aanhang neemt daar alvast een voorschot op door raadsvergaderingen te verstoren, vernielingen aan te richten, aanslagen op asielzoekerscentra en moskeeën te plegen en daar moet een piemel in te scanderen tegen mevrouwen die een andere mening dan de Grote Leider zijn toegedaan. Dit om te voorkomen dat die criminele terroristische asielzoekers straks onze vrouwen komen verkrachten. U begrijpt wel dat met dergelijke trouwe soldaten van de Grote Leider Wilders geen begin van een zinnige discussie mogelijk is. En dat blijkt ook keer op keer.
Sinds kort hebben we in Nederland ook een afdeling van het van oorsprong Finse Soldiers of Odin, ook al sterke mannen, naar eigen zeggen een vreedzame burgerwacht, maar volgens meer betrouwbare bronnen een gewelddadige naziclub, die de politie gaat helpen met het opsporen, aanhouden en overdragen van criminele immigranten, iets waar de politie erg mee in haar nopjes schijnt te zijn. De eerste Soldatendaad van de afdeling Nederland was het opsporen van een asielzoeker over wie er in het dorp geruchten gingen dat hij vrouwen lastigviel. Hoewel er geen enkele aangifte daaromtrent is gedaan, was het gerucht voldoende reden voor deze doortastende beschermengelen der roomblanke dames om de betreffende asielzoeker op geheel eigen wijze te arresteren. De dappere soldaten van Odin verklaarden dat ze de man aan de politie hebben overgedragen. De politie verklaarde echter de man in elkaar gerost op straat te hebben aangetroffen, maar meldde tevens dat er geen reden is om aan te nemen dat de Soldaten de deplorabele toestand van de asielzoeker op hun geweten hebben. Nu wil ik niet suggereren dat ik talent heb voor politiespeurneus, maar ik zou toch zeggen dat die redenen er wel degelijk zijn. De Soldaten van Odin hebben immers overduidelijk een bloedhekel aan buitenlanders, anders zouden ze ook wel op criminele terroristische PVV’ers jagen, bijvoorbeeld. Genoeg reden voor een opgetrokken wenkbrauw her of der op het politiebureau, dunkt me.
Het slachtoffer zelf verklaarde inderdaad dames te hebben aangesproken, maar slechts een praatje te hebben willen maken. Waarop de politie de man naar verluidt zou hebben gewezen op de gevolgen die zo’n praatje zou kunnen hebben. Ja meneertje de asielzoekert, in dit land knoop je als criminele terroristische vluchteling geen praatjes aan met roomblanke blondharige dames, op straffe van de wraak der Odinsoldaten en uitzetting naar uw door ons naar de filistijnen gebombardeerde kamelenland.
Ook in de Verenigde Staten manifesteert zich momenteel een Sterke Man, te weten The Donald, en van alle Sterke Mannen is hij wel het allerbeste in het vertellen van sterke verhalen. Want ook dat is een gemeenschappelijk kenmerk van Sterke Mannen: ze kletskoeken maar een eind in de ruimte, ze beloven allerlei dingen die ze nooit kunnen waarmaken en het maakt niet uit, want hun aanhang gelooft ze toch wel. Sterker nog: die aanhang is dol op lekkere zoete kletskoek en niet op de droge biscuitjes die de reguliere politici ze voorhouden. En door het rijkelijk verstrekken van kletskoek slagen de Sterke Mannen erin om hun aanhang te vergroten en die het vermogen tot logisch nadenken te ontnemen. Het volk wíl ook eigenlijk helemaal niet logisch nadenken, het volk wil geloven in een Sterke Man. Eén die hun leven beter zal maken, één die alle criminele terroristische asielzoekers die hun leven verzieken het land uit gooit, die een muur langs de grens met Mexico bouwt en de Mexicanen daarvoor laat betalen, één die Marokkaans straattuig door de knieën gaat schieten, die de doodstraf invoert, die onverwijld de Euro die alles twee keer zo duur heeft gemaakt afschaft en onze eigenste Gulden weer invoert waarna alles weer net zo spotgoedkoop wordt als vroeger, die een hek om Nederland bouwt en al die luie linksen die hun land hebben verpest aan de hoogste boom gaat hangen.
Want ze geloven dat dát hun leven beter zal maken. Best wel triest eigenlijk, mensen die een Sterke Man geloven.
