Spanje koerst af op de natuurlijke coalitie tussen sociaal-democraten en postfascisten

Er leek een regeerakkoord gereed voor Spanje tussen partijen waarvan je niet eens kunt zeggen dat het tegenpolen zijn. De sociaal-democraten, in de burgeroorlog aan de zijde van de republiek, zouden een coalitie aangaan met een modern-rechtse club die in allerijl als tegenbeweging is opgericht tegen de op de beweging van 15 mei 2011 steunende partij Podemos. De Socialistische Arbeiderspartij van Spanje PSOE is allang niet meer republikeins, niet socialistisch en met arbeiders heeft het genootschap nooit veel te maken gehad. Een perfecte partner voor samenwerking met Ciudadanos, Burgers, genoemde anti-Podemosclub, een D66 van nu (niet het D66 van Terlouw of Van Mierlo).

Het was de bedoeling dat de regering gedoogd ging worden door Podemos en Verenigd Links (Izquierda Unida, hoofdzakelijk het schamele restant van de communistische partij). Podemos heeft het gedogen afgeblazen, het is eigenlijk wonderlijk dat Sánchez, de partijleider van de PSOE, het idee had dat dit doenlijk was. Eerder was sprake van een mogelijke coalitie tussen PSOE en Podemos met gedoogsteun. Er is geen meerderheidsregering te vormen in Spanje, tenzij de sociaal-democraten in zee gaan met de postfascisten van de Partido Popular, Volkspartij. Waarschijnlijk zal het daar op neer gaan komen, of er komen nieuwe verkiezingen die de impasse waarschijnlijk niet zullen oplossen en dan alsnog aanleiding voor deze coalitie van PSOE en PP zullen vormen.

Onopgemerkt door het Nederlandse nieuws dat alleen in Keulen buitenland herkent sinds begin dit jaar.