Rosa Luxemburg (1871-1919) geeft verschillende keren aan dat er wel verzet is, maar dat dit tegen de overweldigende agressie van rechts te weinig is. Ze doelt dan met name op de smerige oorlogshitserij uit die jaren. Als de sociaaldemocraten na de oorlog (’14-’18) aan de macht komen gelooft ze er niet in dat ze veranderd zijn. Als haar mede Spartacus oprichter, Karl Liebknecht, een opstand aansticht verwijt ze hem dat er niet genoeg revolutionair potentieel onder de bevolking is en dat het veel te vroeg is. Het eindigt ermee dat ze allebei zonder vorm van proces door zogenaamd links worden doodgeschoten. Het lijkt op de situatie nu. Het ondergronds ongenoegen bracht tien jaar later Hitler binnen.
Op de vooravond van haar dood, terwijl de Spartacusopstand zeer bloedig werd neergeslagen, schreef Luxemburg haar laatst bekende woorden. Ze zijn een uitdrukking van de wreedheid van de repressie en de hoop dat haar idealen het ooit zullen halen:
-
“Orde heerst in Berlijn. Gij stompzinnige beulsknechten! Uw orde is op zand gebouwd. De revolutie zal zich morgen reeds met luide galm verheffen en tot uw schrik onder bazuingeschal verkondigen: ik was, ik ben en ik zal zijn.”
Zeer de moeite waard vind ik, hier is de film te zien.
