Een staatsgreep in de context van een revolutie die zich ontvouwt. Zo kun je de gebeurtenissen van de afgelopen dagen in Egypte omschrijven. Het is een staatsgreep: de legertop schuift een gekozen president opzij. Maar de context is revolutie: miljoenenmenigten eisten het vertrek van die president en oefenden met petitie, demonstraties en blokkades van overheidsgebouwen een aanzwellende druk uit. Het leger zette Morsi af, en voorkwam daarmee dat de bevolking dat eigenhandig helemaal zelf deed. Onder die bevolking heerst logischerwijs grote vreugde: de gehate president is wég. Maar wat krijgen ze ervoor terug?
Dat we hier een staatsgreep zien kan toch nauwelijks in ernst worden betwist. Tegelijk is het een hele populaire staatsgreep. Dat is zeker zo duidelijk. Miljoenen mensen hebben het gevoel dat het leger nu gedaan heeft waar het volk om vroeg: Morsi afzetten. Heel veel van die mensen zien dat impliciet als verdienste van het protest. Mensen hebben het gevoel dat zij zélf de president hebben verdreven, en dat gevoel bevat een hele flinke kern van waarheid. Dat enorme gevoel van collectief zelfvertrouwen is een teken dat er de laatste dagen niet alléén maar een staatsgreep heeft plaatsgevonden. Dat enorme gevoel van collectief zelfvertrouwen is een teken dat er de laatste dagen niet alléén maar een staatsgreep heeft plaatsgevonden. Dat gevoel wortelt in de aanloop van de staatsgreep, en van de context waarin die plaats vond: gigantisch protest met revolutionaire dimensies.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via: Ravotr
Peter Storm slaat de plank naar mijn mening flink mis:
[ Er is niets mis mee als een bevolking een president uit het zadel licht, zelfs al is het een president die een jaar geleden b een meerderheid van stemmen kreeg. Wat mensen daadwerkelijk nu willen heeft voorrang boven wat ze een jaar geleden in een geformaliseerd electoraal proces geacht werden te willen, het volk heeft voorrang boven haar formele representatie.}
En nog veel méér, maar er is niet aan te beginnen om het te weerleggen, ook zijn opmerkingen niet waar hij spreekt over “het” anarchisme.