In het zuidoosten van Bangladesh verblijven bijna een miljoen Rohingya-vluchtelingen. Na de gruwelijkheden die ze vaak hebben gezien tijdens hun vlucht uit Myanmar, volgt de verwerking van de trauma’s. Vrouwen en kinderen zijn er het ergst aan toe.
Rubina is twaalf jaar. Ze werd geboren in Myanmar maar ontvluchtte haar thuisland drie maanden geleden. Vandaag woont ze in het relatief veilige vluchtelingenkamp Kutupalong in Cox’s Bazar in het zuidoosten van Bangladesh. Deze stad vangt bijna een miljoen etnische Rohingya op, vooral vrouwen en kinderen. Zij zijn kunnen ontkomen aan het militaire geweld en de vervolging in Myanmar.
Rubina lijdt aan posttraumatische stress, een gevolg van wat ze allemaal gezien heeft kort voor en tijdens haar vlucht. “Er gaat geen nacht voorbij zonder dat ik een nachtmerrie heb”, vertelt ze in een Islamitische school in haar kamp. “Ik voel me goed als ik onder mijn vrienden ben, maar soms voel ik me zelfs te midden van veel mensen toch erg eenzaam. Ik kan maar niet vergeten wat ik allemaal heb gezien.”
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
