Abba is political in the sense that it supports the status quo attitudes. Every corner you turn
[…] you can see confirmation of Abba’s lyrics – because that is how everything is.
Penny Rimbaud
Crass bewees dat muziek de wereld kan veranderen. De band was voor een belangrijk deel verantwoordelijk voor de wederopstanding en popularisering van zowel het anarchisme als de Britse vredesbeweging eind jaren ’70, begin jaren ’80. Met name tijdens en na de Falklandoorlog was de band een doorn in het oog van de regering Thatcher, die diverse pogingen heeft ondernomen de groep het zwijgen op te leggen. Dat gezegd zijnde heeft de muziek van de band de tand des tijds minder goed doorstaan dan de muziek van The Clash en de Dead Kennedys, althans in mijn nederige opinie. Crass was vooral een politiek fenomeen.
Aanraders: Penis Envy, Christ – The Album, de compilatie Best Before en natuurlijk vooral het schitterende artwork van Gee Vaucher, verantwoordelijk voor de albumcovers.
Zeer lezenswaardig: The Last of the Hippies van drummer Penny Rimbaud, over de staatsmoord op zijn vriend Wally Hope, hippies, punks en het ontstaan van Crass.
It is not the National Front or the British Movement that represents the
right-wing threat; they, like the dinosaur, are all body and no brain and
because of that will become extinct. It is the ‘general public in their
willingness to bow down to authority, who pose the ‘real’ fascist threat.
Fascism is as much in the hearts of the people as in the minds of their
potential leaders.
Uit The Last of the Hippies
Pingback: Enkele reis | Krapuul