Psychedelische klassieker du jour: Sunny girl, met Dancing queen als toegift

Laat ik even verder uit de kast komen op dit punt – hoezeer ik ook gruw van het origineel, ik waardeerde The day before you came als een geniaal nummer, uitgevoerd door anderen dan ABBA. In 1966, toen Britse beatgroepen Moeilijk begonnen te doen of buiten beeld raakten, kon je aardige dingen horen uit Spanje (Los Bravos) of Australië (Easybeats, ook een beetje Nederlands) en bijvoorbeeld… Zweden. Ik vond dit prachtig toen het uitkwam in 1966 en begreep niet waarom het er bijna twee jaar over deed om een hit te worden – iets wat er in die dagen nog wel toe deed. De Hep Stars heette de band, hadden ze een klavecimbel bij de hand?
Maar kijk nou toch eens naar de tekst, het tweede couplet met name. Moet ik dit nu terugvertalen naar het Zweeds dat ik toch niet machtig ben, om het te kunnen begrijpen?
Maar dan nog, wat vond ik het mooi en lief. Tja, was zelf voor het eerst verliefd, 1966 (over uit de kast komen gesproken: ja, ik ben de jongste niet – de op een na jongste, nietwaar), dat zal ook wel een rol gespeeld hebben.

She’s a sunny girl, a real girl
And no-one can declare
That she’s something that I never needed
Never want to care for
She’s a sunny girl, a real girl,
That’s why she’s satisfying
She will never ask for anything but you
Ain’t that a girl

She’s domestic, she is property
She’s slim like reed
She’s divertin’, she is faithful
Ain’t that all you need
And I’m soothing like a feather
In a world I just created
For a very simple reason
That is one, she’s mine
She’s all mine

En noch in 1966 noch in 1968 viel te voorzien dat de man achter dit nummer later zijn Waterloo zou vinden op het Eurovisiesongfestival in 1974 – waarbij de twee dames in het gezelschap zeker een rol gespeeld zullen hebben.
Nu ik toch bezig ben – nog meer confidenties – herfst 1976 was ik ook weer verliefd en in de eindeloze weken waarin ik mij afvroeg of het nog ergens op uit kon lopen draaide Stuart Russell dit zowaar op Caroline. Daaruit viel af te leiden dat “het mocht”, dat Stuart het nodig vond te zeggen dat hij straight was begreep ik pas veel later – buiten Engeland was een “queen” nog gewoon een koningin, arme argeloze ABBA weer. Wel vervelend dat ze only seventeen moet zijn, maar ja het rijmde. En ik vind het nog steeds een prachtnummer, en ik heb gemerkt dat mensen die verder ook helemaal niets van ABBA moeten hebben dit wel goed vinden. Amen.

(O ja, het is wel aan geraakt, dank u voor de interesse; we zijn zelfs nog steeds goede maatjes).