Een van Syd Barrett’s eerste liedjes, over een man die vrouwenkleren steelt van waslijnen. Volgens Rick Wright is de song gebaseerd op een daadwerkelijk bestaand personage. Al te veel betekenis moet er aan de tekst niet worden gehecht, Barrett had een melodielijn en de naam “Arnold Layne” en verzon daar een verhaaltje bij: “I pinched the line about ‘moonshine washing line’ from Rog, our bass guitarist – because he has an enormous washing line in the back of his house.”
Tegenwoordig lijkt dit dit allemaal volstrekt onschuldig, maar in 1967 was de verwijzing naar dergelijke eigenaardigheden nog aanleiding voor het piratenstation Radio London om Arnold Layne te boycotten. Dit is de originele video, gemaakt voor de BBC, maar nooit uitgezonden.
Opmerkelijk: buitengaatse deejay Greg Bance alias Roger Scott werkte in 1972-73 onder de naam Arnold Layne bij Radio North Sea International, naar eigen zeggen om zijn kansen bij de BBC niet te vergooien…
Arnold Layne had a strange hobby
Collecting clothes
Moonshine washing line
They suit him fine
On the wall hung a tall mirror
Distorted view, see through baby blue
Oh, Arnold Layne
It’s not the same, takes two to know
Two to know, two to know
Why can’t you see?
Arnold Layne, Arnold Layne, Arnold Layne, Arnold Layne
Now he’s caught, a nasty sort of person
They gave him time
Doors bang, chain gang, he hates it
Oh, Arnold Layne
It’s not the same, takes two to know
Two to know, two to know
Why can’t you see?
Arnold Layne, Arnold Layne, Arnold Layne, Arnold Layne
Don’t do it again
Pingback: Psychedelische klassieker du jour: The madman running through the fields | Krapuul
Pingback: Psychedelische klassieker du jour: Penny Lane / Strawberry Fields forever | Krapuul