in reactie op : Het privilege van de zaakwaarnemer v/m
De schrijfstijl van Marjan Boelsma is niet zo soepel en om die idiote Amerikaanse term white privilege te vertalen in wit privilege is onhandig. Ik begrijp dat Han van der Horst over die term en de vertaling valt. Maar om mevr. Boelsma voor racist uit te maken is wel erg kort door de bocht.
De poging van Boelsma om de valkuilen te ontmaskeren waarin veel blanke Amerikanen en West-Europeanen terecht kunnen komen als ze “het gif van het racisme” willen kwijt te raken kan ik wel waarderen. Zoals te verwachten is de respons van mensen die zich niet bewust zijn van hun eigen latent racisme weer overwegend negatief.
Het onvermogen van de mens in de bevoorrechte positie om de positie van de mens in de mindere positie te begrijpen is onvermijdelijk en dat zie je overal waar sprake is van bewustzijn van verschillen; huidkleur, inkomen, sekse of seksuele geaardheid. De blanke is beter dan de gekleurde mens, de rijke beter dan de arme, de man beter dan de vrouw, de heteroseksueel beter dan de homoseksueel. De discriminatie is niet per se opzettelijk, maar ’t is wel een valkuil. De actrice van het vormingstheater schudde wel de hand van de hulpverlener in het gezelschap, niet die van de doelgroeper. Bij de hulpverlener was de herkenning van de soort. De doelgroeper was de ongelijke, de onbekende ander. Voor die valkuil wil Boelsma waarschuwen.
Dat Han van der Horst zich genoodzaakt ziet een respons te wrochten was te verwachten. Van der Horst ziet zichzelf graag als niet-racistisch, daarom gaat ie eerst uitgebreid in op de erkenning van de rechten van de mens. Hij zet het neer als een product van superieur westers denken dat langzamerhand de hele wereld verovert. Dan volgt de opmerking dat ze spreekt over de witte geprivilegieerde als groep en dat de groep wordt beschuldigd en dat is driedubbel gevaarlijk. De beschuldiging (het j’accuse) wordt zelfs als (inherent) extreemrechts bestempeld.
Het gewenste cordon sanitaire is om niet uit de comfortzone van het eigen “ik-ben-niet-racistisch” te hoeven stappen. Een beschermingsmaatregel om de ongemakkelijke discussie en het schuldgevoel uit de weg te kunnen gaan. De zeer geleerde Han van der Horst reageert uiterst geprikkeld op de (vermeende) beschuldiging en dat is niet de eerste keer. Zijn reactie op het betoog van Gloria Wekker luidde “dat is paranoia, in de hooglerarentoog gehuld”. White privilege en male chauvinism liggen nog steeds dicht bij elkaar.
