Biden was misschien de president die de Amerikanen nodig hadden om van het debacle van vier jaar Trump te kunnen bekomen. Maar waar het zijn Midden-Oosten politiek betreft is het helaas een beetje anders. Zijn bezoek aan Israel en Saudi-Arabië maakt meer dan voorheen duidelijk dat hij gewoon uit is op een democratische voortzetting het onnozele gekluns van zijn voorganger.
Er was allereerst het ten hemel schreiende gedoe van het zogenaamde ”Amerikaanse” onderzoek naar de dood van Shireen Abu Aqleh. De Amerikanen zouden in Israelische instellingen onderzoek doen en hadden daarvoor de kogel nodig die Abu Aqleh had gedood. De Palestijnse Autoriteit gaf de kogel, en de Amerikanen gaven hem onmiddellijk door aan de Israeli’s. Die wisten natuurlijk allang uit welke jeep, door wie met welk geweer het dodelijke schot was gelost. Maar ze deden er niets mee omdat hij daarvoor ”te vervormd” was. En uiteindelijk mocht een Amerikaan verklaren dat ”het aannemelijk was dat de kogel door Israel was afgevuurd, maar dat Abu Aqleh waarschijnlijk was gedood tijdens schermutselingen tussen Israeli’s en Palestijnen”
Blijkbaar doe je dat zo als je een Amerikaanse president bent en de affaire tot elker prijs uit de weg wilt hebben. Je zet je zin door en veegt en passant onderzoeken van B’tselem, Bellingcat, CNN, AP, The New York Times en de Washington Post eenvoudig van tafel. Op deze manier was de toon gezet en kon Biden bij aankomst op de luchthaven Ben Gurion trots verklaren dat ”je geen Jood hoeft te zijn om zionist te zijn”. Waarna hij het afmaakte met: “Ik ben een zionist”.
Nou dat bleek. Was er iets met Musafer Yatta? Een dreigende uitzetting van zo’n 1.200 mensen? Biden schonk er geen aandacht aan. Had de familie van Abu Aqleh gevraagd om een echt onderzoek? (Ze werden tijdens het bezoek stilzwijgend uitgenodigd een keer naar Washington te komen).Was er iets met mensenrechten? Biden zweeg op alle fronten. Hij was een echte zionist. En Israel hielp een handje,want niet alleen waren er de laatste dagen helemaal geen Palestijnen meer doodgeschoten, ook was een geplande uitbreiding van de nederzettingen in Oost-Jeruzalem met 2.200 nieuwe huizen even uitgesteld.
Deed hij dan helemaal niets? Jawel. Hij tekende donderdag met premier Lapid een verklaring dat Amerika samen met Israel tegen elke prijs zou voorkomen dat Iran ooit kernwapens zou krijgen. Weliswaar was daarvoor onder Obama een akkoord getekend, het Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA) dat door Trump was geannuleerd en dat – onder meer doordat Biden alsmaar aarzelt – nu al maanden erop wacht om opnieuw in werking te worden gesteld , maar ach je moet wat om de ”eeuwige verbondenheid en trouw aan Israels veiligheidsgaranties” vorm te geven.
Daarmee was overigens Bidens bezoek nog niet ten einde. Vrijdag zal hij een moeizaam gesprek hebben met president Abbas van de Palestijnse Autoriteit. Hij zal daar alleen aandringen op economische samenwerking met Israel en verder volledig de Israelische aanpak volgen, terwijl de PA vraagt om stappen ten behoeve van een heropening van het PLO-kantoor in Washington, om een Amerikaans consulaat in Oost-Jeruzalem en in het algemeen om veel meer diplomatieke tegemoetkomendheid.
Later volgt dan nog Bidens bezoek aan Saudi-Arabië, waar hij kroonprins Mohammed bin Salman, bekend van het in stukken laten zagen van Jamal Khasoggi, zal ontmoeten (en rehabiliteren) en en passant zal voorstellen dat Saudi-Arabië zich aansluit bij de voorstanders van normalisatie met Israel. Dat zal gaan onder het mom van het smeden van een coalitie van landen die zich teweer stellen tegen Iran, maar is intussen niet minder een poging Israel aan een nieuw goedkoop succes te helpen. Biden was een soort noodzakelijk afkickmiddel tegen Trump. In het Midden-Oosten is hij echter gewoon Trump II.
– Uitgelichte afbeelding ontleend aan B’Tselem via Abu’s Blog
