Terwijl de Nederlandse volksvertegenwoordiging na elke verkiezing (extreem)rechtser van samenstelling wordt, lijkt Duitsland voorzichtig af te koersen op een linkse meerderheid in het parlement. Onder voorbehoud, want er kan tot 26 september natuurlijk nog veel gebeuren.
Vooral de comeback van de door iedereen – ook door schrijver dezes – doodverklaarde sociaal-democratische SPD is opzienbarend. In februari van dit jaar mocht de SPD nog blij zijn met 15% van de stemmen, ver onder de Groenen en CDU/CSU. Inmiddels kan de SPD volgens de peilingen rekenen op 25%.
Een deel van die stemmen is afkomstig van de Groenen die in mei heel even de grootste partij van het land waren, maar inmiddels zijn teruggevallen naar 17%. De (virtuele) winst van de sociaal-democraten lijkt echter voor een belangrijk deel afkomstig te zijn van de christen-democraten. De Union stond in februari nog op 36%, maar is inmiddels bijna gehalveerd.
Theoretisch is een rood-groene coalitie van SPD, Groenen en Linke daarmee mogelijk, maar het lijkt onwaarschijnlijk dat Groenen en SPD met de Linke in zee zullen gaan. Een regering van SPD en Groenen met de liberale FDP lijkt waarschijnlijker. Zo’n coalitie zou kunnen rekenen op 58% van de zetels in de Bondsdag. Een coalitie van SPD, Union en Groenen zou zelfs kunnen rekenen op 68% van de zetels.
Ook opvallend: de fascistische AfD profiteert niet van de terugval van de christen-democraten. Verder dan zo’n 11% van de stemmen komt de AfD niet. Christen-democratische kiezers lopen in Duitsland over naar SPD en Groenen (al heel lang een middenpartij), niet naar extreemrechts. There’s a message in there somewhere.
Uitgelichte afbeelding: SPD-kanselierskandidaat Olaf Scholz – Von Foto: Michael Lucan, Lizenz: CC-BY-SA 3.0 de, CC BY-SA 3.0 de, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=107294670
