Fascisten en neoliberalen aan de macht in Kiev als product van een naar rechts gedraaide volksopstand, van intriges binnen de elite, en van diplomatieke interventie en manipulatie vanuit Westerse staten – het is niet vreemd dat de Russische reactie tegen dit alles onder linkse mensen enige begrip en soms zelfs expliciete steun ontmoet. Begrijpelijk, die Poetin-promotie, maar wel radicaal verkeerd.
Poetin kan doen alsof hij met zijn ingrijpen op de Krim en zijn dreigement om desnoods gewapend voor Russischtaligen in Oekraïne op te komen, in de aloude antifascistische traditie staat. Sommige linkse mensen in het Westen doen alsof Poetin hiermee een nieuwe Slag om Stalingrad voert een heldhaftig deed wat het Russische Leger destijds deed: de nazi-opmars stuiten, om hem vervolgens verpletterden te verslaan. Het is een misplaatste en levensgevaarlijke vergelijking die ook nog eens Stalin veel te positief afschildert. Russische intimidatie en interventie is te duiden als een poging om Oekraïne binnen de Russische invloedssfeer te houden. Het is te zien als een antwoord op Westerse pogingen om Oekraïne onder de paraplu van NAVO en/of EU te brengen. Maar met enig principieel antifascisme heeft dat helemaal niets te maken. Het gaat gewoon om botsende imperialistische machten, VS en EU aan de ene kant, Rusland aan de andere. Daarbij is Rusland de zwakkere, waardoor ze haar haar houding als defensief kan presenteren.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via: Ravotr
Wat een vreselijk gebabbel. Waar is de economische analyse, die vooraf moet gaan aan iedere politieke analyse? Politiek behoort tot de bovenbouw en is afhankelijk van de onderbouw, de economie.