Trumps bisschop Budde
Ik wil niet meezingen in het enorme koor van Trumpklagers – maar zijn keiharde reactie op de Washingtonse episcopaalse bisschop Mariann Budde was ook voor mij een nieuwe morele schok.
Zij vroeg hem op de man af tijdens de dienst terwijl hij tegenover haar in die ‘kathedraal’ zat om genade voor homo’s en migranten:’In the name of our God, I ask you to have mercy on the people in our country who are scared now.’
Trump reageerde kwaad: hij noemt Budde een “Radical Left hard line Trump hater” op zijn Truth Social site. “Apart from her inappropriate statements, the service was a very boring and uninspiring one. She is not very good at her job! She and her church owe the public an apology!”
Ben ik dan zo naief dat ik verwacht of hoop dat T opeens in huilen uitbreekt? Inderdaad, dat ben – en gelukkig maar! Ik herinner me zijn tv-programma ‘The Apprentice’ (aka ‘You’re fired!‘) waarin hij in prachtige medemenselijkheid een flink bedrag schonk aan één van de deelnemers die het niet redde maar een mooi sociaal project had. Trump eist nu excuses van de bisschop.
Hier is het e-mailadres van de bisschop: mebudde@edow.org. Stuur haar iets leuks, maar ik zou niet direct op antwoord rekenen. Geld sturen lukt niet zonder creditcard.
Afsluiting Oostzee en olie
Ik moet eens even het idee dat de gehele Oostzee door de Natolanden afgesloten moet worden voor elke scheepvaart naar en van St. Petersburg, checken bij de EU-parlement en EU-commissaris Kallas. Ik kom er op terug.
De NRC heeft al goed werk gedaan bij het onthullen van deze schaduwvaart met vooral olie in onveilige tankers, die ook niet te beroerd zijn even boven een internetkabel hun anker te laten slepen…
Hotel t/o Auschwitz
Kon het niet laten, vanwege aankomende Auschwitz-dag, en bekeek met Google maps de straat waaraan Auschwitz-1 ligt, en het hotel ertegenover waar ik een kamer met uitzicht op het kamp had, een week lang. Uitzicht op de hoofdingang, ja. Inderdaad, dat ging niet erg lekker – nu zijn de struiken daar twee meter hoger, maar tien jaar geleden niet. Het hotel staat er nog, Hotel Olecki, *** (uitspraak: Olestjki).
Er tegenover was/is nog steeds het Restauracja Art-Deco – hoe kom je in godsnaam op zo’n naam op die plaats? Er zijn in Auschwitz aardig wat hotels bijgekomen, zelfs een kinderprethal.
Toen ik Krakau studeerde was ik er al eens geweest, in 1992. Gelukkig heeft wat officieel heet ‘Staatsmuseum Auschwitz’ intussen begrepen dat het daar niet per se om vermoorde Polen gaat, waar ze aanvankelijk ook onder de communisten nogal dol op waren. Ja, de meeste Joden daar waren zeker Polen.
En nu gaat Netanyahu daar heen, en wordt niet gearresteerd. We zullen maar zeggen: genade voor recht, en als je moeder sterft mag je als gevangene ook naar haar begrafenis. Ik zou ook nog kunnen gaan…
Ik moet er even aan denken omdat er as I write op de BBC-radio een programma loopt over liederen die in Auschwitz geschreven zijn door een Joodse gevangene die als on-ontdekte zogenaamd niet-Joodse daar doorbracht, ene mevrouw Czybulska. Dat was overigens in het grote kamp, Birkenau, met al die gruwelijke barakken en de gaskamers; ik zat tegenover het oude, kleine.
Na twee dagen liep ik vast en kwam mijn kamer niet meer uit. Ik ben toen ‘gered’ door een prachtige Joodse advocate uit Engeland, ook deelnemer aan deze conferentie van de Raad van Europa. Wat was die welsprekend en adrem, maar ook ongelofelijk on-Brits hartelijk.
- Uitgelichte afbeelding: By NASA/Paul Alers – NASA Flickr account, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=158384407
