Met een kleine, maar levendige actie hebben een vijftiental mensen luidruchtig duidelijk gemaakt wat ze vonden van de verkiezingsbijeenkomst die Forum voor Democratie (FvD) in Tilburg hield. Ons standpunt weerklonk in een leus: ‘Baudet, FvD, Opgerot, Weg Er Mee!’ Dat standpunt onderstreepten we dus met een bak herrie, want het was een lawaaiprotest.
De lawaaiactie was voorafgegaan door een poging om het Van der Valk Hotel in Tilburg waar de fascistenbijeenkomst plaats vond, onder druk te zetten door ze te e-mailen en anderen daar ook toe op te roepen: cancel deze bijeenkomst alstublieft. Dat is door aardig wat mensen gedaan, maar Van der Valk vond het niet nodig om daarop te reageren. Intussen hadden we ook ons protest op poten gezet,(2) en afgelopen avond, 11 maart 2022, was het dus zover.
Op ons voorverzamelpunt bij de ingang van het Leijpark vond eerst een klein handjevol, en iets later nog wat meer mensen, elkaar. De laatste praktische dingen doorgenomen, afgesproken dat we op elkaar zouden letten en dergelijke, en hopla, snel door het park naar de plaats des onheils: het Van der Valk Hotel. Daar stonden nog enkele actievoerders, plus een duo met microfoon en camera: Ongehoord Nederland. De meesten van ons stonden hen gelukkig niet te woord, maar scandeerden onverdroten verder, ook met de camera voor zich en de microfoon irritant voor de neus geduwd.
We konden gewoon voorbij de verbodsborden, voor de trappen van de ingang. Geen politie, vast wel security maar die bleef op afstand. Een enkele persoon die vlak voor ons kwam schreeuwen. Wat mensen die pesterig voor ons klapten en ons smalend bekeken. Verbaasde mensen, geërgerde mensen. Het valt natuurlijk ook niet mee, als sympathisant van een fascistenbende, om te moeten horen: ‘1, 2, 3, 4, We willen geen fascisten Hier!’ Dat riepen we dus, plus ‘Alerta! Alerta! Antifascista!’, “Fascisme? Nee! Fascisme? Nee! Baudet, FvD? Nee, Nee, Nee!’ en dus ook: “Baudet, FvD, Opgerot, Weg Er Mee!” En we riepen en zongen: ‘Say it loud, say it clear! Refugees Are Welcome Here!’ Van die sympatthisanten en medestanders van de FvD waren er trouwens wel akelig veel. Het zag er tamelijk druk bezocht uit, en dat hotel is ook bepaald geen kleine locatie. Overigens kreeg dat hotel het ook te horen: ‘Tilburg, Schaam je! Van der Valk, Schaam je!’ riepen we ook nog.
We maakten dus verder vooral ook veel herrie. Diversen van ons hadden pannendeksels bij zich, er was minstens een steelpan die flink is bewerkt, en iemand had een heuse vuvuzela, zo’n plastic voetbaltrompetding waar passend irritant mee kan worden getoeterd. Dan hadden we ook nog onze kelen, waaronder een enkele met een opmerkelijk luide stem. En we waren ook voorzien van twee spandoeken. Ja, ik denk dat we ons punt wel hebben weten te maken. Na een dik half uur, hielden we het voor gezien en keerden we terug naar ons verzamelpunt waar we nog even napraatten en afscheid namen.
Heeft dat nu allemaal zin, zo’n lawaaiprotest? Niet in de zin dat er FvD-supporters door op andere gedachten worden gebracht. Wel in de zin dat die mensen misschien iets minder zeker worden: luidruchtige tegenspraak doorbreekt in ieder geval de vermeende vanzelfsprekendheid van een standpunt. Een belangrijker effect is echter wat het met actievoerders zelf doet: je woede delen, zien dat je niet de enige bent die antifascistisch stelling wil nemen, dat soort dingen. Het maakt ons zelf sterker, en die kracht nemen we mee na afloop, en die hebben we nodig om het ook in ons dagelijks leven vol te houden, tegen de baggerstroom van racisme en fascisme in die de maatschappij overspoelt. Zo’n protest laat ook weer zien aan bezorgde mensen die nog niet in actie zijn geweest: je staat niet alleen!
De actie smeedt ook banden, oude en nieuwe. Wat me opviel is dat ik de helft van de aanwezigen niet kende. Die mensen hadden het via oproepen op sociale media gehoord. Er wat minstens een iemand bij die nog nooit eerder had gedemonstreerd op deze manier. Onderweg en na afloop werd er aardig onderling kennisgemaakt, relevante contactinformatie uitgewisseld en dergelijke. Zo bouwen en verstevigen we netwerken van mensen die iets willen doen, in dit geval tegen fascisme.
Hier blijkt hoe belangrijk het kan zijn op actie-oproepen niet beperkt te houden tot de eigen vertrouwde netwerken. Die worden op zo’n manier ook niet echt groter als je de boel besloten houdt.
Het blijft natuurlijk een afweging. De actie had wel degelijk kunnen uitlopen op narigheid, want een open oproep bereikt natuurlijk niet uitsluitend geestverwanten. De politie volgt ook sociale media, en dan zijn er ook nog de nazi’s. Ik vond het trouwens erg typisch dat we van de politie deze keer geen greintje last hadden, ik had dat niet verwacht. Ik ben natuurlijk ook ten diepste beledigd door dit gebrek aan serieuze aandacht. Maar het maakte onze actie wel een stuk gemakkelijker en relaxeter. Ik ga er overigens niet van uit dat we elke keer op dit soort politionele afzijdigheid kunnen rekenen Voorzorgen als het inseinen van een advocaat en het opzetten van een arrestantengroep zijn niet overbodig, ook niet nu die een keertje alleen maar stand by hebben hoeven zitten.
Al met al zie ik terug op een redelijk succesvolle, plezierig verlopen actie. Een mooie aanloop ook naar meer. Naar de demonstratie tegen racisme en fascisme bijvoorbeeld die op 13 maart ook in Tilburg zal plaatsvinden.(3)
Noten:
2 ’11 maart 2022, Tilburg: lawaaiprotest tegen FvD!’, Antifa Brabant, 8 maart 2022
3 Zie ‘Verkiezingen gemeenteraad’, AntiRacismeGroep Tilburg, 23 februari 2022 voor meer informatie over de demonstratie.
Ook verschenen bij: Egel
