De klachtencommissie politieoptreden heeft besloten. Op 31 december 2018, kreeg ik bericht dat wijkagent Ron Bergman die op 10 december 2016 zijn voet bij me tussen de deur zette en van me afdwong met hem te praten en in mijn eigen huis een legitimatiebewijs te tonen, er definitief mee weg komt. Hoe het allemaal begon, lees je hier.
Eerder werd de artikel 12 procedure al afgewezen. Ik had namelijk ook aangifte gedaan wegens huisvredebreuk en dwang, waarop het OM niet tot vervolging overging. Het Hof besloot daarna dus het OM daar ook niet toe te gaan dwingen. Zie het eerdere bericht: Geen nieuws: liegende smerissen krijgen vrijbrief intimidatie.
De eerste reactie van de klachtencommissie, nadat bekend werd dat definitief geen vervolging zou worden ingesteld, was een voorstel te doen voor een nieuwe datum voor een hoorzitting. Kort erna, op 2 november 2018, kreeg ik bericht:
“Bij deze wil ik u op de hoogte stellen dat uw klacht enkelvoudig wordt behandeld. Dat betekent dat uw klacht niet meer wordt ingepland voor een hoorzitting.
De voorzitter van de klachtencommissie heeft na instemming van 2 leden besloten de klacht enkelvoudig af te doen. Dit omdat uw klacht kennelijk ongegrond is op grond van de uitspraak van het Hof.”
De beslissing was dus al genomen voordat de beslissing genomen was. Ik liet hen nog weten hoe schandalig vooringenomen en partijdig dit ten gunste van Bergman en zijn sidekick was, maar daarop kwam geen reactie. Tot gisteren, ruim twee jaar na dat intimiderende huisbezoek. De motivatie voor de ongegrond verklaring van de klacht zijnde dat Bergman met zijn voet tussen de deur – oh nee, “hand tegen de deur en ze had hem gewoon dicht kunnen doen” volgens deze liegende smeris – niet de intentie had om binnen te dringen (maar zijn voet/hand was al binnen en dat is in hun eigen juridisch jargon al binnendringen) en dat het tot vier keer toe aandringen op het tonen van een ID bewijs – met de voet tussen de deur, letterlijk – geen vorderen zou zijn (ook daarover bestaat reeds jurisprudentie, nl. dat voor het juridisch begrip ‘vordering’ het woord ‘vorderen’ niet gebruikt hoeft te zijn).
Ik weet het, ‘t is allemaal juridisch geharrewar, maar soms wil je hen met hun eigen middelen bestrijden, juist omdat zij die middelen zo heilig achten. Daar mogen ze dan wel even mee om de oren worden geslagen. Niet omdat ik erin geloof, maar omdat zij erin geloven en daarin systematisch inconsequent en schijnheilig zijn. En dan nog doe ik dit niet lichtvaardig. Ik laat zoveel smerismisdaden wel passeren omdat het zinloos is om klachten tegen de politie in te dienen. Een voorbeeld: een ingediende klacht over veel te lang om gelaten handboeien werd ooit eens gegrond verklaard. Men zou vervolgens protocollen daartoe verbeteren. Wow! Echt, wow… Maar de betreffende smeris zag geen consequenties. Een paar jaar later liet men mij na een arrestatie nog veel langer in de boeien zitten, nog urenlang onnodig in een cel in het politiebureau om precies te zijn. Laat maar, denk je dan. Het heeft geen zin.
Ik doe het dus niet vaak meer, al jarenlang niet, klachten tegen de politie indienen. Toch koos ik er dit keer wel weer een keer voor. Want als de smeris van een eenvoudige protestmail tegen een racistisch evenement een dreigement maakt, als ze rode knop procedures beginnen en gaan opschalen omdat ze denken dat je misschien zoiets gevaarlijks gaat doen als… demonstreren, en vervolgens als het betreffende evenement nota bene al is afgelopen bij je aan de deurbel trekken en op het raam staan te bonzen, omdat ze willen weten ‘wat je van plan’ bent, dan moet er iets. Hoe kansloos ook. Al is het alleen maar om hen eraan te helpen herinneren dat ermee weg komen toch net niet helemaal vanzelfsprekend is. Al is het alleen maar om ervoor te zorgen dat betreffende diender zich een tijdje zorgen maakt over die aangifte en die klacht. En dat deed Bergman. Bij een tussentijdse zitting van de klachtencommissie wilde hij niks zeggen, “want ik ben verdachte” jammerde hij. Aggut.
In de loop van de klachten- en aangifte procedure bleek hoe louter en alleen op basis van eerdere registraties over mij in hun systeem, inclusief de registratie als CTER-object, die ene mail gevaarlijk werd. Het bleek uit de registraties die ik bij inzage opdiepte. Het bleek uit de stukken van het Team Veiligheid Integratie en Klachten (VIK), waarin verhoren staan van alle betrokken smerissen. Ik heb nog even overwogen om dan ook maar klachten in te dienen tegen de Hoofddorpse smerissen waarmee het allemaal begonnen was. Zij maakten van een mug een olifant, schiepen een dreiging die er niet was. Zij lieten de Zaanse wijkagent bij me aan de deur komen en me uit mijn bed timmeren. Maar hoeveel meer tijd steek je nog in zoiets? Die tijd kan beter besteed worden.
Bergman en zijn partner-in-crime zullen blij zijn met hun cadeautje op nieuwjaarsdag. Dat jaar begint alvast goed, nietwaar? Maar het zijn en blijven leugenaars, misdadigers, zelfs potentiële moordenaars in uniform. Bevel is bevel, nietwaar? Dat begint al met etnisch profileren. Of met het drastisch inperken van de demonstratievrijheid. Dat gebeurt wel heel erg vaak. Bijvoorbeeld onlangs nog, toen ze me tijdens de Sinterklaasintocht op de Zaanse Schans tot vier keer toe langdurig staande te hielden terwijl van hogerhand wordt besloten of ik opgepakt moest worden of niet, want alweer: ik zou wel eens kunnen gaan demonstreren of iets van dien aard. En een vijfde maal dezelfde middag nog eens: bij een treinstation ver van die Zaanse Schans: deze gevaarlijke activist wilde namelijk wegrijden op de fiets. Oei! Hier was zelfs geen sprake meer van een dreigende demonstratie tegen Zwarte Piet! Toch maar even een half uur gijzelen op straat. Het zijn ook allemaal zaken die reden tot het indienen van klachten geven, maar dat heb ik dit keer maar niet gedaan. Ik wist inmiddels al hoe de klachtencommissie hier met klachten omgaat. Pikant detail: de voorzitster van de klachtencommissie, mevr. L. Sipkes was vroeger kamerlid voor de PSP en GroenLinks. Net zo links als Halsema die in de hoedanigheid van burgemeester van Amsterdam ADM laat ontruimen dus.
Wat valt hiervan te leren? De politie heeft altijd gelijk? Nee. De politie liegt en bedriegt om alle zaken van intimidatie tot moord met het dienstbevel, het uniform, het geweldsmonopolie en de onuitputtelijke polder van hielen likkende klachtencommissies onder de tafel te vegen. Ik doe nog een laatste poging in deze kwestie om langs hun legale wegen recht te laten doen, gewoon omdat ik al zover gekomen ben: klacht bij de Nationale Ombudsman. Is al ingediend. Maar nieuwe klachten, daar begin ik niet meer aan. Het is alles allemaal handen op dezelfde racistische onderbuik van het ministerie van klassenjustitie en onveiligheid. Maar Bergman hoeft niet te denken dat hij nog eens zijn voet hier tussen de deur kan zetten. Als hij zegt dat hij zijn voet niet tussen de deur heeft terwijl hij dat wel heeft, dan zal ik hem voortaan op zijn woord geloven en de deur dicht smijten. De smeris heeft tenslotte altijd gelijk.
– Eerder verschenen bij Joke Kaviaar
