Op 25 maart 2019 schreef ik in Nieuwersluis het artikel ‘Arbeidsethos in de bajes’.
Daags na het schrijven en het er publicatie versturen ervan, kwam mij onderstaande ter ore. Het lag in de bedoeling dat dit zou worden toegevoegd aan het artikel, maar dat blijkt mis te zijn gegaan.
Op mijn website, die van de steungroep en hier op Krapuul is het artikel nu met onderstaande informatie alsnog aangevuld, omdat het zo duidelijk laat zien wat die zogenaamde re-integratie voor een wassen neus is.
Arbeidsongeschikt? Pensioenleeftijd? Werken moet!
Langgestraften kunnen de laatste anderhalf jaar gaan ‘faseren’. Dat betekent meer open regime, verloven, en tenslotte met een enkelband om naar buiten. Onderdeel daarvan is ook ‘werken buiten de inrichting’. En: werk hebben als je naar buiten mag met die enkelband.
Maar: dan moet je wel de rest van je tijd al gewerkt hebben, anders: geen detentiefasering! En dan blijf je dus tot het einde in het standaard gevangenisregime zitten. Dit geldt ook voor arbeidsongeschikten en mensen van pensioenleeftijd in de bajes. Die zouden buiten niet hoeven werken. In de bajes wèl, onder het mom van ‘voorbereiden op de arbeidsmarkt’ en ‘re-integratie’.
Arbeidsongeschikt? Pensioenleeftijd? Werken zul je! Tot aan het einde van de fasering. Dat dit niet kan, daar heeft Fred Teeven toen hij dit alles bedacht geen boodschap aan gehad.
