“Ariel Sharon was omstreden, maar heeft ook moedige stappen gezet richting vrede in het Midden-Oosten.”
Dat zei de Minister van Buitenlandse Zaken van Bruin II, Frans Timmermans.
Sommige opmerkingen zijn zo weerzinwekkend, schaamteloos en zo in strijd met de waarheid dat je er als fatsoenlijk mens met iets van moraal en historisch besef sprakeloos van staat.
Daarom maar een beeld van één van die ‘moedige stappen’ van Timmermans’ ‘held’ die aan alle kanten door de neo-liberale oorlogsprofiteurs en hun sheeple-media de hemel ingeprezen wordt. Het is een beeld uit 1982 (een tijd waarin de partij van die minister nog wel eens iets liet zien en horen dat leek op compassie en empathie jegens onderdrukten en vervolgden elders in de wereld) uit de Palestijnse vluchtelingenkampen Sabra en Shatila en het is als enige onlosmakelijk verbonden met de oorlogsmisdadiger die nooit voor het gerecht kwam omdat ie er vandaag dan definitief tussenuit piepte.
Trouwens, hoezo omstreden? De overledene was een oorlogsmisdadiger. Dat is niet voor tweeërlei uitleg vatbaar en absoluut niet ‘omstreden’.
O ja, welk Nederlands politicus van gereformeerde huize die ooit bij de bendeleider van Bruin I op de politieke achterbank zat om dat gedoogwrak overeind te houden met zijn ‘hele leuke partij met hele leuke mensen’ vond genocide ook alweer iets om smakelijk om te lachen?
Frans T moet zich schamen. Misschien moet hij ook hier eens naar kijken. Een goede nieuwsbrief die ik kan aanbevelen als wekelijkse portie doffe ellende:
http://www.palestinalibre.org/articulo.php?a=48323&utm_source=Newsletter&utm_campaign=2cabbb96cc-2014-01-11&utm_medium=email&utm_term=0_5714c63316-2cabbb96cc-210706017
Wat de media betreft moet je weer naar het buitenland voor artikelen met iets betere kwaliteit http://www.independent.co.uk/voices/comment/ariel-sharon-peacemaker-hero-and-butcher-9053699.html
TwitterTimmer balkt wel vaker onzin. Ook dit “eerbetoon” aan crimneel en provocateur hoort bij TwitterTimmers huidige geestesgesteldheid. Wel jammer, zo iemand zo snel onnozel te zien worden.