Het windei dat Geert Wilders nog even kwijt moest

Vandaag was er dan het slotwoord van verdachte Geert W. in de zaak Wilders II. Als die namelijk de kans krijgt om het woord te voeren zonder onderbroken te worden of lastige vragen gesteld te krijgen zal hij zich die niet laten ontgaan. Het is niets voor niets dat hij zich zo goed als nooit laat interviewen en in de Kamer ook slechts kulantwoorden geeft op interrupties, als hij zich om te beginnen al verwaardigt te reageren.

Enkele quotes:

“Men zal zich goed herinneren wie aan de goede kant van de geschiedenis staat.”

Zeg dat wel. Ik verheug mij er nu al op als bejaarde in te bellen bij een of ander radioprogramma waar een der politici van de huidige generatie zich als grand old statesman zal opstellen (lees: Rutte) waarna ik zal reageren met de opmerking dat hij dertig jaar geleden toch een kabinet aanvoerde met innige steun van de inmiddels door iedereen verguisde proto-fascist Geert Wilders.

“Een oordeel over mij is een oordeel over een miljoen mensen’, zegt hij, verwijzend naar het aantal stemmen dat hij kreeg bij de vorige verkiezing. “

Zeer juist. Is een miljoen fascisten/xenofoben/racisten dan raar? Helemaal niet. Kijk maar naar wie er op de NSB stemden, de geestelijke voorvaderen van het huidige PVV-uitschot. Dat was een vergelijkbaar percentage. Dat soort vunzig volk was er altijd al, en zal er altijd zijn, dat is het slechte nieuws. Alleen hebben ze gedurende enkele decennia, nadat de uitvoering van hun soort gevoelens tussen 1939 en 1945 een beetje uit de hand gelopen was in althans de publieke opinie (zelf vonden ze het fantastisch natuurlijk), strategisch hun bek gehouden. Tot ergens in de jaren tachtig, toen het eerste neo-nazistische geneuzel alweer begon. Een Filip Dewinter, die destijds stond te salueren bij herdenkingen op SS-begraafplaatsen probeert zich heden ten dage alsnog als fatsoenlijk en redelijk politicus voor te doen. Wat in het huidige tijdsgewricht nog bijna lukt ook.

“Wilders zegt de ‘gekozen woordvoerder’ te zijn van ‘mensen die hun land terug willen, naar wie niet wordt geluisterd.”

Er wordt helaas al vijftien jaar enorm goed geluisterd naar het domrechtse deel der bevolking, maar het hoort ook bij dit deel van het politieke spectrum – wereldwijd overigens – om maar te blijven huilen over het politiek-correcte linkse deel der bevolking dat een Stalinistische dictatuur zou uitoefenen op types als wakker-fascistisch Nederland.

Maar we hèbben we ons land al, het is degenen die op onvoorstelbare wijze niet op jou gestemd hebben een raadsel waar je het over hebt, enge Geert. Als er al iemand zijn land terug wil ben IK het, sinds 2002, en met mij diverse miljoenen. Dat land van tolerantie waar alles kon, waarin ik ben opgegroeid. En dat is een land zonder de extreemrechtse pissebedden die tevoorschijn zijn gekomen sinds Pim Fortuyn meende die vieze tegel op te moeten lichten. En blijkbaar beviel dat vroegere land jou niet Geert. Nee, alles moest precies zoals jij het wou, zoals altijd alles moet zoals jij het wil, getuige diverse verslagen van mensen die jou persoonlijk gekend hebben. Nou, slecht nieuws Geert: DE MEERDERHEID STEMT NIET OP JOU, DRUIFLUIS!

“En wat heb ik nou helemaal gedaan dat dit proces rechtvaardigt, vraagt Wilders zich hardop af in de zwaarbewaakte rechtbank op Schiphol. Hij vergoelijkt zijn uitspraken door te zeggen dat ‘iedereen de ellende met overlastgevende Marokkanen kent’. Wilders: ‘Als u die niet kent, dan werkt u in een ivoren toren’.
Wilders zei te strijden ‘voor het laatste stukje vrijheid dat ik nog heb: de vrijheid van meningsuiting’.”

“Dan gaan we dat regelen” IS geen mening. Het is een voornemen dat griezelig dicht bij een bedreiging komt. Geert W. mag blij zijn dat hij niet voor opruiïng vervolgd wordt, want dan zit je gelijk in de cel bij een veroordeling. Dus ik zou eens een octaafje lager gaan zingen als ik Geert W. was. Of anders mijn partij opheffen ter zelfbescherming.

 

Bron: Volkskrant