Grieks parlement zal vrijhandelsverdrag TTIP niet ondertekenen

Het Griekse parlement zal het TTIP, een vrijhandelsverdrag tussen de VS en de EU,  in de huidige vorm niet ondertekenen.  Het TTIP bevat een clausule – de zogeheten Investor-State Dispute Settlement (ISDS) – die investeerders de macht geeft nationale overheden voor een internationaal arbitragetribunaal te slepen.  Een dergelijk tribunaal kan overheden dwingen compensatie te bieden voor gevoerd beleid. Het kan dan bijvoorbeeld gaan om de onteigening van olievelden, maar ook om compensatie voor  tabaksregulering. Zo sleepte sigarettenfabrikant Philip Morris  o.a. Australië en Uruguay voor het tribunaal wegens de pogingen van deze landen tabaksgebruik te reguleren. Voor Australië  was dit reden voortaan  geen handelsverdragen meer te sluiten die dergelijke clausules bevatten.  Tegen de beslissingen van het tribunaal staat geen beroep open. In de praktijk zou dit vrijhandelsverdrag de toch al veel te grote macht van  multinationale bedrijven nog aanmerkelijk vergroten.

Een Grieks veto zou het einde betekenen van het TTIP. Het is overigens maar de vraag of het wel zo ver komt. Uit de zinsnede “in de huidige vorm” kan afgeleid worden dat er met de Griekse regering te praten valt. Vermoedelijk is vooral het onderdeel waarin de hierboven omschreven arbitrage geregeld wordt een steen des aanstoots. De onvrede over deze passage in het verdrag wordt breed gedeeld. Syriza kan vermoedelijk op brede steun rekenen indien men dit onderdeel wil schrappen. Ironisch genoeg zou Syriza op dit punt de Duitse bondskanselier Angela Merkel wel eens aan haar zijde kunnen vinden. Afgelopen najaar liet de Duitse regering namelijk weten niet bijzonder gecharmeerd te zijn van de ISDS-clausule in het CETA-akkoord, een vrijhandelsverdrag tussen de EU en Canada. Ook Jean Claude Juncker, de huidige voorzitter van de Europese Commissie, heeft zich in het verleden kritisch uitgelaten over de ISDS-clausule. Dit in tegenstelling tot het kabinet Rutte/Asscher waar men duizelig van vreugde wordt bij het vooruitzicht bakken met belastinggeld over te kunnen maken naar de bankrekening van Philip Morris.

Het valt te hopen dat Syriza niet tevreden is met het schrappen van de omstreden clausule, maar dat men óók de harmonisatie (lees: afbraak van voorzieningen en rechten) van regelgeving tussen VS en EU ter discussie stelt.

Bron: EurActiv