Grenzen aan de vrijheid van racisme-uiting

Vandaag was het de dag van het proces Wilders II (bij normale politici verwijst een rangnummer achter hun naam naar het kabinet dat ze geleid hebben, bij Wilders naar dat van de rechtszaak die tegen hem aangespannen is), waarop het pleidooi van Gert-jan Knoops afgerond werd. Ik zou verwachten dat het niet hierbij blijft; bij een veroordeling zal de verdediging hoogstwaarschijnlijk in beroep gaan, en het OM heeft haar klacht dermate sterk geformuleerd dat ik die ook niet akkoord zie gaan met een eventuele vrijspraak.

Er is al vaak over gediscussieerd over hoe dit proces alleen maar in het voordeel van Geert Wilders zou kunnen uitwerken. Dat is weliswaar zeer goed mogelijk, maar officier Wouter Bos zei mijns inziens terecht dat dit geheel geen overweging is bij de beslissing te vervolgen of niet. Juist omdat dit géén politiek proces is, maar eenvoudigweg een proces vanwege het feit dat Wilders mogelijk de wet overtreden heeft.

Het gaat niet slechts om het stellen van een vraag, zoals Wilders zelf en zijn verdediging steeds te berde brengen, maar wel degelijk ook om de toevoeging “dan gaan we dat regelen”, na het luidkeels gescandeerde (en geregisseerde) “minder, minder, minder” op Wilders’ vraag of men meer of minder Marokkanen wou. Een punt dat tevens door het OM is opgevoerd.

En voor mij persoonlijk ligt daar ook de essentie van dit proces: mensen van een door de PVV verafschuwde afkomst en/of geloof, en dat betreft niet alleen moslims, voelen zich in toenemende mate bedreigd en onveilig in dit land, en van politici hebben ze al lang niets meer te verwachten als het op bescherming aankomt. Tot en met in ieder geval PvdA en SP juicht men eerder stilletjes en in bedekte termen mee met de PVV dan iets anders. Alleen D66 heeft van begin af aan een duidelijke lijn getrokken waar het de PVV betrof, en GroenLinks begint zich gelukkig ook wat duidelijker af te zetten.

Maar daarom is het dus belangrijk dat de rechterlijke macht hier een grens gaat trekken, zodat men in deze maatschappij tenminste wel het gevoel blijft houden dat onze rechtsstaat je beschermt tegen de Neanderthalers van de PVV, zoals we ze onder andere in Woerden, Enschede, Geldermalsen en Steenbergen tekeer hebben zien gaan, ongetwijfeld geïnspireerd door hun Grote Lijder. En de wijze waarop Sylvana Simons – ongetwijfeld uit dezelfde hoek – aangevallen wordt doet je helemaal de schrik om het hart slaan.

Geeft de rechterlijke macht deze grens niet aan, dan ben ik bang dat men aan beide zijden zal beseffen dat er geen grenzen meer zijn.