Ik heb korte tijd bij een radiostation gewerkt waar de zevenkoppige leiding als een bok op de haverkist zat dat er beslist alleen easy listening werd uitgezonden. Het was een soort voortzetting aan land van een Nederlands station dat vanaf de Ross Revenge van Caroline had uitgezonden.
In de studio stond een armoedig rijtje lp’s waaruit men kon putten als men zelf niet op eigen collectie kon varen. Er was een lp van de Braziliaanse zangeres Gal Costa, waarvan de meeste titels op de hoes waren doorgestreept, want niet easy.
“Gal Costa, wie kent haar niet?” grapte een overigens zeer bekwame presentator.
Pas jaren later leerde ik haar kennen als zangeres van een lied dat ik eerder kende van Dusty Springfield, The morning, dat een heel andere tekst heeft. Word wakker, mijn lief, goeie morgen, het is tijd om je in het zweet te werken in de fabriek. Tot gauw.
Geschreven door Gilberto Gil en Milton Nascimento.
Gal Costa is gisteren overleden. Het is geloof ik wel eens eerder langsgekomen maar het is zo mooi…
Madrugou, madrugou
A mancha branca do sol
Acordou o dia
E o dia já levantou
Acorda meu amor,
a usina já tocou
Acorda, é hora
de trabalhar, meu amor
Acorda é hora
o dia veio roubar
Teu sono cansado
É hora de trabalhar
O dia te exige
O suor e o braço
Pra usina do dono
do teu cansaço
Acorda meu amor
é hora de trabalhar
O dia já raiou
é hora de trabalhar
Madrugou, madrugou
A mancha branca do sol
Acordou o dia
E o dia já levantou
Ele sai, ele vai
a usina já tocou
Bom dia, bom dia
até logo, meu amor
Bom dia, 1967
– Uitgelichte afbeelding: Door As fotos da Virada! – originally posted to Flickr as Gal Costa, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4115947
