De discussie over de nieuwe totalitaire neoliberale Zorgwet van Schippers heeft eigenlijk de proporties aangenomen van een open debat over het totalitarisme als kernpunt van de nieuwe Gezondheidszorg. Door deze Minister is het neoliberale dictaat opgelegd dat de kartelverzekeraars optimalisatie en maximalisatie van hun winst waarborgt. Natuurlijk op de kosten van de burgers.
Rutte en Schippers “links of rechts” door Asscher geholpen, hebben uiteindelijk voor het hele volk helder uitééngezet dat de Democratie gewoon een rad voor de ogen is. Deze groep politici, recentelijk door de ultrarechtsen van het CDA versterkt die altijd corporatieve belangen boven die van de burgers plaatsen, zijn nooit onder de indruk geraakt van hoe onpopulair deze nieuwe wetgeving is. De burgers zijn er wel degelijk tegen en willen hun vrijheid van keuze niet loslaten.
Hierbij is bevestigd dat de nieuwe Gezondheidswet glashelder asociale tevens totalitair-selectieve maatregelen afdwingt. (“Ach, waarom is onze maatschappij zo asociaal geworden?” Goede vraag – waarom inderdaad? Misschien omdat de vis altijd vanuit de kop gaat stinken?)
Indien de Democratie in de weg staat zullen de ultrarechtsen die maar al te graag in de prullenbak gooien, de bestaande democratische wetten omzeilen en hun ware totalitaire gezicht laten zien. De wet kan niet door de Eerste Kamer daarom wordt hij door de strot geduwd middels een uiterst zeldzame bijzondere maatregel. De neoliberalen zijn uit de democratische kast gekomen. Dag democratie.
Totalitarisme duldt geen oppositie en/of tegenspraak.
Echte oppositie hebben betekent altijd verdere ontwikkeling. Basisbouwsteen van de democratische maatschappij.
Neoliberaal totalitarisme is hier zeker niet bij gebaat.
Daarom zien we geleidelijk de volgende gradaties binnen de Mediapropaganda die zich gelijk met het totalitarisme ontwikkelt.
Eerst was er sprake van Parlementaire oppositie in de Tweede Kamer, zuiver omdat de betrokken leden op andere stoelen dan de regering zaten.
Daarna begon de neoliberale propaganda over “constructieve” oppositie te praten.
Vervolgens begon de neoliberale propaganda over “loyale” oppositie te spreken. Gleichschaltung.
De allerlaatste stap in deze is zeker geen oppositie meer hebben omdat tegenspraak traditioneel in totalitaire landen niet gewaardeerd wordt. Mag je niets tegen zeggen.
De senatoren werden onder onmenselijke druk gezet om hun bezwaren in te slikken.
Hoever zijn we haast onopgemerkt op het hellende neoliberale vlak geraakt, he?
