Geweld lost niks op, maar onze cultuur kan niet zonder

Het aantal moorden door schiettuig lijkt weer te stijgen in Nederland. Vorige week werd in Waalwijk een vrouw doodgeschoten door haar ex-vriend. De vrouw had meermaals geprobeerd aangifte te doen en de politie gevraagd om hulp; de politie had haar niet serieus genomen. De ex-vriend had een wapen en was meermaals veroordeeld voor gewelddelicten. De politie zag hierin geen aanleiding iets te ondernemen. In juni had zich in Hoofddorp iets vergelijkbaars voorgedaan. Een vrouw werd een jaar lang door haar ex bedreigd en gestalkt. De politie deed niks. De man was lid van een schietclub en had een wapen. De vergunning voor zo’n wapen wordt uitgegeven door de politie. Waarom de politie beslist een wapenvergunning voor een persoon met een dubieuze achtergrond te handhaven is een raadsel, maar het is niet de eerste keer. De politie Gouda wist te melden dat men bij de laatste sinterklaasintocht had opgetreden tegen personen met een ‘links’ en ‘negroïde’ uiterlijk. Nu weten we waar de prioriteiten liggen.

Er zijn ook personen in Nederland die vinden dat er teveel regels zijn die goed burger- en ondernemerschap in de weg staan en de vrijheid ondermijnen. Veel van hen zien een oplossing in het vrijgeven van particulier wapenbezit. Een burger moet zichzelf kunnen verdedigen tegen boeven en een totalitaire overheid, zo is de gedachte. In de VS leidt dat principe tot vele doden meer dan in Nederland, dus je vraagt je af wat mensen bezielt dit te willen invoeren. Denk je eens in dat het veel voorkomende huiselijk geweld, agressief rijgedrag en overlast door openbare dronkenschap vaker zullen uitmonden in wapengeweld. Vrij wapenbezit leidt ook tot meer inzet van wapens door de autoriteiten. In de wetenschap dat de politie ook wel eens personen in hun rug schiet die geen direct gevaar voor hun omgeving vormen neemt het risico dat onschuldige burgers worden geraakt alleen maar toe.

Ook gezien de eindeloze stroom oproepen tot geweld op ‘sociale’ media en webfora is het een slecht idee om wapenbezit door particulieren te bevorderen. Het idee dat schieten iets zou oplossen wordt met name gekoesterd in omgevingen waar ‘de ander’ als bedreiging en ongewenst wordt gezien. Geweld lost niks op, het veroorzaakt alleen maar meer problemen en nog meer geweld. Nu zijn er ook nog entertainers, opiniemakers en politici, die menen dat het (ongrondwettelijk) inzetten van het leger tegen de eigen bevolking en het wegbombarderen van andere volkeren en landen iets zou kunnen oplossen. Nederland is na de VS en Groot-Britannië het land dat in deze tijd de meeste bommen op Irak gooit. Dat is dan tegen Islamitische Staat, maar wie de werkelijke slachtoffers zijn krijgen we niet te horen. Feit is dat bij zulke bombardementen er altijd veel meer slachtoffers vallen dan er terroristen zijn.

Maar het helpt als je alle slachtoffers van oorlog als terrorist bestempelt. In reactie op het vluchtelingenprobleem stelt trend watcher Adjiedj Bakas dat er in Europa een “sluimerende burgeroorlog” aan de gang is. Ook stelt hij voor in plaats van hulp te verlenen dat er meer wapens in het Midden-Oosten moeten komen, zodat de elkaar bestrijdende partijen elkaar uitroeien. Meneer Bakas wordt regelmatig ingehuurd door bedrijven en banken om zijn toekomstvoorspellingen met hen te delen en zijn bankrekening door hen te laten instralen. Dat Nederland in een staat van oorlog is lees je wel vaker op webfora waar het delen van complottheorieën, vreemdelingenhaat en racisme een dagelijkse praktijk zijn, begeleid met meestal anonieme oproepen tot geweld en doodslag tegen landgenoten en asielzoekers. Logisch dat in zo’n cultuurbeleving vluchtelingen voor oorlog en geweld op weinig steun kunnen rekenen en maar terug moeten naar de omgeving waar de kans klein is dat ze er nog levend uitkomen.

Ook logisch dus dat de voormalige adviseur van ‘IJzeren’ Rita Verdonk Bakas populair is in Nederland, en andere min of meer bekende Nederlanders graag met hem gezien willen worden. Hij is zelf niet wit maar zegt precies wat witte mensen — meestal mannen — graag willen horen. De 1.000 schriftelijke bedreigingen aan het adres van Quinsy Gario horen daar gewoon bij. In navolging van de vele bedreigingen en verwensingen die Karen Attiah de afgelopen dagen van bezorgde Nederlanders ontving meldde Bakas haar dat ze een hysterische trut was. Volgens hem zijn z’n witte vrienden vrienden van zwarten, maar dan alleen zwarten die werken en niet een “complainnigger” zoals zij. Die vrienden weten heel zeker dat er helemaal niks mis is met het N-word, want zwarte rappers gebruiken het immers ook. Als bewijs hiervoor heeft hij een artikel van samenzweringsdeskundige Joost Niemöller paraat, die beweert dat kleurlingen door hun genen crimineel zijn en dus met geweld verwijderd moeten worden. Op zo’n moment realiseer je je weer dat domheid en racisme in Nederland diepgeworteld en onuitroeibaar zijn.

De roep om geweld en rechtsongelijkheid gaan hand in hand. Nadat Geert Wilders openlijk het ontslag van rechters had geëist als ze volgens hem een te lage straf geven is het tegenwoordig heel normaal om rechters dood te wensen, als je vindt dat de straf ondermaats is. Het bedreigen van ambtenaren, hulpverleners, politieagenten en mensenrechtenadvocaten is normaal geworden. Organisaties die proberen het leed van vluchtelingen te verzachten worden door voormalig oorlogscorrespondent Arnold Karskens de oorzaak van de dood van vluchtelingen genoemd. Hij eist dat Artsen zonder Grenzen en Amnesty International strafrechtelijk vervolgd en verboden worden. Ondanks de vele oproepen tot onderdrukking, terreur en geweld en het opruien van mensen om hieraan deel te nemen valt het nog mee met de geweldsdelicten in Nederland. Maar de voortwoekerende blinde haat zou wel eens snel kunnen omslaan in oorverdovend geweld. Politie en justitie hebben geen flauw idee hoeveel wapens er werkelijk in omloop zijn in Nederland, net zoals ze zich niet bewust zijn van de omvang van geweldbereidheid van veel burgers tegen minderheden. Het valt allemaal wel mee, is de standaardreactie.