Afgelopen vrijdag was er in EénVandaag natuurlijk het gesprek met de minister-president. En één van de punten die behandeld werd was de status van twee Nederlandse vrouwen die een kamp van zgn. Daesh-vrouwen en kinderen – tenslotte ben je volgens de wet pas schuldig als het bewezen is – waren ontsnapt en het Nederlandse consulaat waren ingerend om daar bescherming te vinden en af te dwingen dat ze naar Nederland uitgeleverd zouden worden.
Maar wat bleek nu: de beide dames zitten nu in Turkse detentie en dus stelde de journalist aan de premier de vraag hoe dat nu mogelijk was. De minister reageerde hierop met de meest verrassende zin: “Dat moet ik even nakijken!”
En die zin is technisch compleet onmogelijk voor een minister-president en zeker een van het kaliber van de heer Rutte. De minister-president wordt 24 uur per dag en 7 dagen per week op de hoogte gehouden wat er gebeurt met deze dames en deze kinderen, want er is maar één regel: Nederland wil deze mensen niet in Nederland meer hebben of zien.
De vraag blijft echter staan, hoe het mogelijk is dat een persoon in het Nederlandse consulaat plotseling in Turkse detentie terecht kan komen. Persoonlijk heb ik altijd gedacht dat een Nederlandse Ambassade of consulaat ook Nederlands grondgebied zou zijn, echter in officiële stukken heet het: “ … Alle gebouwen die in gebruik zijn bij Nederlandse vertegenwoordigingen in het buitenland behoren tot het grondgebied van de gaststaat … “. Echter hier zit wel een maar aan, nl dat de gebouwen onschendbaar zijn en dat personen van de gaststaat alleen binnen mogen komen, met toestemming van het hoofd van de vertegenwoordiging.
M.a.w. het hoofd – indien de vrouwen daar binnen waren en nu in detentie zitten – van het consulaat heeft toestemming gegeven om de vrouwen op te pakken en mee te nemen. Als dit gebeurt is, weet de minister-president dat ook onmiddellijk. Ik geloof dus die zin in het interview niet helemaal.
Een ander punt dat de premier zo tussen neus en lippen liet vallen, was dat de paspoorten waren ingetrokken. Echter ook dit is niet correct, daar een vijftal zgn Syriëgangers het intrekken van het paspoort hebben aangevochten en gewonnen hebben bij de Raad van State. Volgens een artikel van NOS zou dit ook al geplaatst zijn in de Staatscourant. En ook hier is de minister-president compleet van op de hoogte en m.i. maakte hij een tweede uitglijder. Sorry dat het gezegd moet worden.
Maar dan komt de emotionele kant van de premier om de hoek kijken, of eigenlijk beter gezegd, het feit dat hij helemaal geen emotie heeft als het gaat om de kinderen in de zgn Daesh-kampen. Ik ga hier nu niet zeggen dat de premier niet getrouwd is of geen kinderen heeft, tenslotte is hij oud en wijs genoeg om dat zelf te bepalen, maar de manier waarop hij spreekt als hij praat over de kinderen in de kampen, laat zien dat hij zelf geen kinderen heeft.
De heer Rutte wil absoluut geen kinderen uit de kampen van zeg acht of negen jaar naar Nederland halen, want – volgens de premier – zouden deze kinderen zwaar getraumatiseerd zijn en zelfs aanvallen uit kunnen voeren op doelen in Nederland.
Waar praat die goeie man in vredesnaam over? Juist deze kinderen moet je terughalen en helpen met begeleiding en wel zo snel mogelijk, voordat ze nog verder zouden ‘afdalen naar slechtheden’, zoals de premier denkt.
Het zijn Nederlandse kinderen die hier een opvoeding moeten krijgen en die begeleid moeten worden door psychiaters, jongerenwerkers en opvoedkundigen en liefst mensen met ervaring en een Islam achtergrond. Juist dan kunnen we de kinderen helpen en een opvoeding geven die ze hard nodig hebben.
Het is toch van de ratten besnuffeld dat de Nederlandse regering juist deze kinderen daar laat stikken omdat ze zo zwaar zijn getraumatiseerd en de mogelijkheid zouden hebben om een aanslag te plegen. Waar haalt de premier dan ineens wel ‘al zijn wijsheid’ vandaan?
Het blijkt dat de premier compleet op de hoogte is, maar niet van plan is om de juiste vinger uit te steken en hulp en support te bieden aan de vrouwen en kinderen in de zgn Daesh kampen. Neen, ondanks dat ze nog steeds niet middels het Internationaal Strafhof zijn berecht en schuldig zijn bevonden aan het een en het ander, zijn ze allemaal medeplichtig aan iets wat een kleine groep heeft gedaan, volgens de westerse maatschappij en dus ook de Nederlandse premier.
Op het moment dat ik de woorden van de premier in het interview hoorde, dacht ik: Foutje, bedankt! Daar komen we nog een keer op terug.
