Shane MacGowan schreef The Broad Majestic Shannon voor The Clancy Brothers, die het pas ná The Pogues zelf op zouden nemen. De melodie is gebaseerd op een oud Iers volksliedje, Sean Dún na nGall. Een van MacGowan’s meest weemoedige songs, met een Shane die nostalgisch mijmert over een oude liefde en voorbije tijden, om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat al het verdriet over wat verloren is gegaan nergens toe leidt. Wat toen was, was toen, het valt niet terug te halen. Beter het heden te omarmen, met alles wat het brengt. Briljant, de wijze waarop MacGowan de valstrikken van zowel sentimentaliteit als cynisme weet te vermijden (And the next time I see you we’ll be down at the Greeks/There’ll be whiskey on Sunday and tears on our cheeks/For it’s stupid to laugh and it’s useless to bawl/About a rusty tin can and an old hurley ball).
The last time I saw you was down at the Greeks
There was whiskey on Sunday and tears on our cheeks
You sang me a song as pure as the breeze
Blowing up the road to Glenaveigh
I sat for a while at the cross at Finnoe
Where young lovers would meet when the flowers were in bloom
Heard the men coming home from the fair at Shinrone
Their hearts in Tipperary wherever they go
Take my hand, and dry your tears babe
Take my hand, forget your fears babe
There’s no pain, there’s no more sorrow
They’re all gone, gone in the years babe
I sat for a while by the gap in the wall
Found a rusty tin can and an old hurley ball
Heard the cards being dealt, and the rosary called
And a fiddle playing Sean Dun na nGall
And the next time I see you we’ll be down at the Greeks
There’ll be whiskey on Sunday and tears on our cheeks
For it’s stupid to laugh and it’s useless to bawl
About a rusty tin can and an old hurley ball
So I walked as day was dawning
Where small birds sang and leaves were falling
Where we once watched the row boats landing
By the broad majestic Shannon
