‘Ik verafschuw het fake news dat u brengt, maar ik zal het recht om het te brengen tot de dood toe verdedigen.’ Dit is een variant op een bekende aan de filosoof Voltaire toegeschreven uitlating. Dat het origineel van Voltaire stamt, is nepnieuws. Maar het zou zonde zijn als het statement daarom niet befaamd zou zijn geworden. Het drukt de kern uit van het belang van confrontatie van ideeën, van de vrijheid van meningsuiting.
De vrijheid van meningsuiting is natuurlijk niet absoluut. Niet voor niets gaat artikel 1 van onze Grondwet over discriminatie en daarna artikel 7 over meningsvrijheid. WO-II heeft helaas duidelijk gemaakt wat de gitzwarte gevolgen van oproepen tot discriminatie kunnen zijn. Niettemin heeft meningsvrijheid heel hoge prioriteit.
Fake news is in vergelijking met het belang van vrijheid van meningsuiting slechts een bagatel. Toch worden er verwoede pogingen ondernomen om nepnieuws te bestraffen. Zo wil de Franse president Emmanuel Macron voor het eind van het jaar een wet tegen nepnieuws. In Nederland denkt minister Kajsa Ollongren aan maatregelen ertegen. Censuur? Censuur is het kenmerk van dictatuur. Zijn we daartoe op weg? Het heeft er steeds meer van weg. De noodzaak van een gevecht tegen censuur en dictatuur krijgt toenemend meer urgentie. In verband hiermee heb ik eerder Ollongren de gevaarlijkste vrouw van het kabinet genoemd.
Maar staan we dan bij een demonstratie tegen censuur niet zij aan zij met TPO, DDS en andere notoire brengers van nepnieuws? Ja, daar is kans op. Maar heeft niet een groot deel van de redactie van TPO in het verleden opgeroepen tot justitieel optreden tegen Krapuul? Ben ik dat vergeten? Soms zet ik mijn gevoel echter opzij. Zelfs gezworen vijanden als Winston Churchill en Jozef Stalin begroeven op een bepaald moment de strijdbijl in de oorlog tegen de nazi’s. Nu en dan is je vijand bondgenoot in een gevecht tegen een groter kwaad.
Pingback: De ‘website van Waarheid’ bestaat al | Krapuul