Een eerlijk verhaal

“Pak ze maar aan, die luie uitvreters die gratis geld krijgen”,en “Als ze niet ‘willen’, dan creperen ze toch lekker”.

Reacties/opmerkingen die ik vaak voorbij zie komen sinds J(H)ellejetta Klijnsma haar snode plannetjes bekend heeft gemaakt en die ik (en vele anderen) met angst en beven tegemoet zie.Laat ik me even voorstellen: Ik ben een gescheiden vrouw van 46, met twee kinderen,waarvan de jongste, een zoon van 24, nog thuis woont. Mijn opleiding bestaat uit drie jaar spinazieacademie. Ik voldoe wel zo’n beetje aan het type vrouw waar Jet Bussemaker voor waarschuwt om het niet te worden, zeg maar. Alsof dat een bewuste keuze is die je maakt, maar dat is weer een ander verhaal.
Momenteel werkt mijn zoon via een uitzendbureau als onderhoudsschilder. Zijn inkomsten zijn wisselend en worden per week uitbetaald. Met slecht weer zit hij thuis. Hij heeft een lage intelligentie en drugs/drankproblemen. Ik moet al jaren alle zeilen bijzetten om hem in het gareel te houden en maak me ernstige zorgen over zijn toekomst. Zo erg, dat ik regelmatig radeloos en depressief ben, een ‘stoornis’ die mij mijn leven lang al achtervolgt en ook één van de redenen is dat ik een ‘luie uitvreter’ ben.

………. (Lees verder bij de bron van dit artikel)

Liesbeth Huijzers via: Jakob Java