Zeven jaar geleden klaagde imitator Rory Bremner dat politici zo vervelend waren geworden dat maar weinigen de moeite van het nadoen waard waren: “Ze zijn heel homogeen en saai tegenwoordig…. Het is alsof karakter als nadeel wordt gezien.” Zijn beroep kampt nu met het omgekeerde probleem, het moet de realiteit trachten bij te houden, hoe extreem satire ook wordt. De politieke sfeer, zo saai en grijs nog maar een paar jaar geleden, wordt nu bevolkt door belachelijke exhibitionisten.
Deze tendens is niet beperkt tot het VK, overal nemen de moordclowns de macht over.
Boris Johnson, Nigel Farage, Donald Trump, Narendra Modi, Jair Bolsonaro, Scott Morrison, Rodrigo Duterte, Matteo Salvini, Recep Tayyip Erdoğan, Viktor Orbán en een heel stel verdere halvegare sterke mannen – of zwakke mannen, zoals ze zo vaak blijken te zijn – beheersen naties die hen eens van het podium weggelachen zouden hebben. De vraag is waarom? Waarom wijken de technocraten die een paar jaar geleden bijna overal de scepter zwaaiden voor extravagante hansworsten?
– Lees verder in het Engels bij George Monbiot op de site van The Guardian
