Dat de Verenigde Staten een Incarceration Nation vormen, waar vooral niet-witten in de gevangenis belanden, is al een tijd bekend – op zeker ogenblik was het niet meer te loochenen. Een baanbrekend boek op dit gebied is Lockdown America van Christian Parenti, hier gerecenseerd.
En er zijn maar liefst twee Angela’s Davis actief als publiciste op dit gebied. Een lezing van de beroemde uit 2003. Ruim twee uur lang.
In het op-een-na-laatste jaar van zijn presidentschap heeft Obama zich op de conferentie van de National Association for the Advancement of Colored People geconstateerd dat er te veel mensen en speciaal mensen “met een kleurtje” (huidskleur, de grote obsessie in de VS) in de gevangenis zitten. De VS omvat vijf procent van de wereldbevolking maar vijfentwintig procent van de wereldbevolking aan gevangenen. En dat het een smet is op het blazoen van de VS.
Mijnheer de president, u trapt openstaande deuren in (vreemde beeldspraak bij dit onderwerp).
Het is de War on Drugs die de gevangenissen laat vollopen en het is niet toevallig dat die oorlog werd geopend in de dagen van de Black Panther Party waarbij bovenvertoonde Angela Davis prominent vervolgde was. Overigens was zij bepaald geen panter maar een steile partijcommuniste, wat haar zeer populair maakte indertijd bij de gekaapte Nederlandse “studentenbeweging”.
Als Obama de “oorlog tegen drugs” ter discussie stelt, hoe zit het dan met de volgende cellenvuller, De “War on terror”?
Vandaag 16 juli 2015 zal Obama als eerste zittende president van de VS een gevangenis bezoeken. Wat hem tot deze geroepene van het laatste uur maakt is nog onduidelijk. Het vrijlaten van een handjevol gevangenen kan de aanleiding niet zijn.
