Een en twintig gedachten over de vervolging van Julian Assange

Onafhankelijk journaliste Caitlin Johnstone publiceerde op haar website het volgende stuk op 17 december 2018. Zij is o.a. een onvermoeibare strijder voor rechtvaardigheid voor Wikileaks en Julian Assange. Ik heb het integraal vertaald omdat dit stuk meer dan andere focust op de consequenties van de heksenjacht tegen Assange en laat zien dat er meer aan de hand is dan de simpele uitlevering van een verdachte van een misdrijf.

1. 1. Ik schrijf veel over het lot van Julian Assange om dezelfde reden dat ik veel schrijf over de invasie in Irak: zijn vervolging, wanneer die oprecht wordt onderzocht, legt onweerlegbaar bewijs bloot dat we worden geregeerd door een transnationaal machtscentrum dat in zijn kern immoreel en oneerlijk is.
   2. Assange startte een informatielek-medium met het uitgangspunt dat corrupte en onberekenbare macht een probleem is in onze wereld, en dat dit probleem kan worden bestreden met het licht van de waarheid. De corrupte en onberekenbare macht heeft gereageerd door hem vast te houden, tot zwijgen te brengen en zwart te maken. De vervolging van Assange heeft bewezen dat zijn these over de wereld absoluut correct is.
   3. Iedereen die de door de VS geleide wereldmacht ergert, wordt onderworpen aan een rechtspraak door de media en de media zijn eigendom van dezelfde plutocratische klasse die macht bezit. Geloven wat massamedia je in hun nieuwsuitgaven vertellen over degenen die opstaan tegen deze wereldmacht, is het opzettelijk miskennen van de realiteit.

   4. De corrupte en onberekenbare macht gebruikt zijn politieke en media-invloed om Assange te besmeuren omdat, wat de belangen van de corrupte en onberekenbare macht betreft, het vernietigen van zijn reputatie net zo goed is als hem doden. Als iedereen er toe gebracht kan worden hem met haat en afkeer te beschouwen, zullen ze minder geneigd zijn om WikiLeaks-publicaties serieus te nemen, en zullen ze veel eerder instemmen met het monddood maken van Assange en zijn opsluiting. Iemand kan je 100 procent waarheid vertellen, maar als je achterdochtig bent, geloof je niets van wat hij zegt. Als ze die achterdocht met algehele of bijna algehele geloofwaardigheid kunnen produceren, dan is het voor onze heersers net zo goed als een kogel door zijn hoofd te schieten.

   5. Het feit dat de massamedia elke dag opnieuw kunnen zeggen: “Hé, kent u die gast in de ambassade die gênante waarheden deelt over zeer machtige mensen? Hij is een stinkende nazi-verkrachter, een Russische spion die zijn kat mishandelt” zonder achterdocht te wekken, laat zien hoe beïnvloed door de propaganda het publiek al is. Een normaal wereldbeeld ongehinderd door corrupte gecontroleerde berichtgeving zou iemand zien die ongemakkelijke feiten ronddeelt over de machtigen die worden aangesproken op vrijwel alle ergste dingen in de wereld en onmiddellijk weten dat er over die persoon wordt gelogen door degenen die aan de macht zijn.
   6. Meedogenloze lastercampagnes tegen Assange hebben de niet-gekozen machten de mogelijkheid gegeven om publiekelijk een voorbeeld te maken van een journalist die ongemakkelijke waarheden publiceerde, zonder de woede van de massa’s uit te lokken. Het is als een openlijke afstraffing op het dorpsplein waarbij de menigte is bewerkt om ervoor te juichen. Controle op de berichtgeving heeft hen in staat gesteld om van twee walletjes te eten: ze gaan zich gedragen als middeleeuwse heren en leggen draconische straffen op aan een verkondiger van onbetwistbare feiten en laten zijn hoofd achter op een spits op het dorpsplein ter waarschuwing voor andere would-be waarheidsvertellers, en laten het publiek geloven dat zo’n bizarre schending van de moderne mensenrechten perfect in orde en acceptabel is.
   7. Er zijn mensen die heel hard gewerkt hebben om een journalistieke graad te verwerven, lange uren hebben gezwoegd om het gewaardeerde voorrecht te verdienen om op de voorpagina’s van een belangrijke publicatie te verschijnen, alleen om artikelen te schrijven met koppen als “Julian Assange is a stinky, stinky stink man.”
   8. Gewone burgers merken dat ze graag de lastercampagnes tegen Assange geloven, omdat het gemakkelijker is dan te geloven dat hun regering zou deelnemen aan het opzettelijk tot zwijgen brengen en gevangen zetten van een journalist voor het publiceren van feiten.
   9. En ja, Julian Assange is zeker een journalist. Het publiceren van belangrijke informatie over wat er in de wereld gebeurt, zodat het publiek zichzelf kan informeren, is precies wat journalistiek is. Er is geen conventionele definitie van journalistiek die hiervan verschilt. Iedereen die zegt dat Assange geen journalist is, vertelt een leugen die ze al dan niet echt geloven om zijn vervolging en hun steun ervoor te rechtvaardigen.
   10. Een andere reden waarom mensen graag willen geloven in de bezoedeling van Assange’s reputatie, is dat de ruwe feiten die door WikiLeaks-publicaties worden onthuld gigantische gaten slaan in de verhalen over het soort wereld, natie en samenleving waarvan de meeste mensen sinds hun schooltijd hebben geleerd dat ze erin leven. Dit soort overtuigingen zijn verweven met de gehele egostructuren van mensen, met hun zelfgevoel en wie ze zijn als persoon, dus vertelsels die hen dreigen te verscheuren, kunnen hetzelfde aanvoelen als een persoonlijke aanval. Dit is waarom je gewone burgers over Assange hoort praten alsof hij hen persoonlijk heeft aangevallen; het enige wat hij deed was feiten publiceren over de machtigen, maar omdat die feiten in strijd zijn met strak vastgehouden identiteitsconstructies, kan de cognitieve dissonantie die hen werd aangedaan worden geïnterpreteerd als een gevoel alsof hij hen in het gezicht had geslagen.
   11. We leven in een realiteit waarin ondoorgrondelijk machtige, wereldoverheersende overheidsinstanties vele malen minder diepgaand worden onderzocht en bekritiseerd, dan een man die vastzit in een ambassade en die ongemakkelijke feiten over die instanties publiceerde.
   12. Assange ontwricht de berichtgeving van de gevestigde orde, zelfs tijdens zijn vervolging. Liberale establishment loyalisten in Amerika hebben nog steeds geen rationeel antwoord gevonden op de kritiek dat ze ter ondersteuning van Assange’s strafrechtelijke vervolging een agenda van de Trump-regering ondersteunen. Dezelfde mensen die hebben geschreeuwd dat Trump Hitler is en dat hij de vrije pers aanvalt, juichen nu voor de mogelijkheid dat dezelfde regering een journalist opsluit voor het publiceren van feiten.
   13. Het precedent dat door de VS zou worden geschapen om een ​​buitenlandse journalist te vervolgen louter wegens het publiceren van feitelijke informatie zou een grotere sprong in de richting van een Orwelliaanse dystopie betekenen dan de Patriot Act, voor Amerika en voor de hele wereld.
   14. De media van de miljardairs hebben zichzelf krachteloos gemaakt door de weigering om Assange te verdedigen. Ze weten dat het precedent dat door zijn vervolging is geschapen voor WikiLeaks-publicaties de mogelijkheid van de pers om de macht op de vingers te tikken zou vernietigen, maar dat maakt hen niet uit omdat ze weten dat ze dat nooit doen. Want ondanks al hun gehuil over de gekwetste gevoelens van Jamal Khashoggi en Jim Acosta, geven ze niet echt om journalistieke of ‘vrije pers’ op een enigszins betekenisvolle manier.
   15. Telkens wanneer ik een blauw vinkje zie op Twitter dat Assange basht, vertaal ik in gedachten wat ze zeggen in: “Er is niets wat ik niet zal doen om mijn carrière in de corporate media te bevorderen. Als je in een positie bent om mij te bevorderen, zal ik letterlijk precies op deze plaats op mijn knieën gaan en je laten doen wat je maar wilt met mijn lichaam.”
   16. Ik heb soms het gevoel dat ik professionele propagandisten die Assange besmeuren meer respecteer dan dat ik gewone burgers hoogacht die hem voor niets zwartmaken. Wat denken deze mensen dat ze zullen krijgen als beloning voor hun werk als pro-bono-propagandisten van de CIA? Een gouden ster van Big Brother? Ze lijken op slaven die andere slaven, die de regels overtreden, in elkaar slaan en verraden om in de gunst te komen bij hun meester, behalve dat ze dat zelfs niet bereiken. De professionele manipulators juichen tenminste voor hun eigen klasse om de belangen van hun leiderschap te bevorderen; gewone mensen die het doen, juichen voor hun eigen onderdrukking.
   17. Zelfs lager zijn naar mijn mening de zelfbenoemde linksen en anarchisten die zichzelf zien als tegenstanders van het establishment maar toch helpen om deze hetze te ondersteunen. Het is onmogelijk om Assange aan te vallen zonder ondersteuning van de Orwelliaanse wereldmacht die hem vervolgt. Het maakt niet uit welke hersengymnastiek je bedrijft ter rechtvaardiging van je zielige vriendjespolitiek; wat je doet is in het voordeel van de machtigste en en meest ontaarde mensen op deze planeet.
   18. Iedereen die deelneemt aan de voortdurende hetze tegen Assange en Wikileaks zegt eigenlijk gewoon “Zeer machtige mensen moeten tegen ons kunnen liegen zonder enige hinder of tegenstand.”
   19. Iedereen moet altijd zeer achterdochtig zijn ten opzichte van iedereen die de machtigen verdedigt tegen de minder machtigen. Het is verbazingwekkend dat dit niet meer duidelijk is voor meer en meer mensen.
   20. In tegenstelling tot de berichtgeving die wordt gepromoot door moddergooiers van het establishment, verbergt Julian Assange zich niet voor de rechter in de Ecuadoriaanse ambassade. Hij verschuilt zich tegen onrechtvaardigheid. Iedereen die iets weet van hoe de Amerikaanse regering mensen die informatie lekken en klokkenluiders vervolgt, weet dat hij geen kans heeft op een eerlijk proces en grove mishandeling tegemoet kan zien in de handen van dezelfde regering die Chelsea Manning gemarteld heeft.
   21. De vervolging van Assange is in wezen een vraag die de mensheid zichzelf afvraagt: willen we (A) doorgaan op de weg van omnicidale, ecocidale Orwelliaanse dystopie, of willen we (B) vooruit gaan en weg van dat traject en ons ontdoen van het onderdrukkende machtige establishment dat ons voert naar totale uitsterving of totale slavernij? Tot dusver is A het antwoord dat we onszelf geven op die vraag. Maar, mits we omschakelen voordat het te laat is, kunnen we altijd ons antwoord veranderen.