Vanaf het moment dat bekend werd dat Bob Dylan de Nobelprijs voor Literatuur had gewonnen begon mijn collega Arnold met deze serie. Tot aan de uitreiking iedere dag een Overbalance.
Lang was er geen reactie van Dylan, het was niet duidelijk of hij de prijs zou accepteren en of hij aanwezig zou zijn bij de uitreiking bleef nog langer in nevelen gehuld.
Hij kwam niet zelf, had wat anders te doen.
Zijn dierbare vriendin kwam.
Zij die zegt dat hij haar leven heeft gered nadat zowel haar man, haar broer als enkele vrienden binnen enkele maanden overleden
Ze zong het lied wat in mijn geboortejaar is geschreven, het eerste lied wat ik als kind van een jaar of 8 voor het eerst bij een neef hoorde.Ik was verkocht.
Hetzelfde geldt overigens voor Patti Smith, horen en verkocht.
Afijn, geniet van Patti Smith bij de Nobelprijs uitreiking.
Een opnamen van Patti en Bob uit 1995 waar ze samen live Dark Eye vertolken
Geluidskwaliteit is shit, maar dat maakt niks uit
en ten slotte een Bob Dylan zelf in 1964 met A Hard Rain’s A-Gonna Fall.
Oh, where have you been, my blue-eyed son
And where have you been, my darling young one
I’ve stumbled on the side of twelve misty mountains
I’ve walked and I’ve crawled on six crooked highways
I’ve stepped in the middle of seven sad forests
I’ve been out in front of a dozen dead oceans
I’ve been ten thousand miles in the mouth of a graveyard
And it’s a hard, and it’s a hard, it’s a hard, and it’s a hard
It’s a hard rain’s a-gonna fall
Oh, what did you see, my blue-eyed son
And what did you see, my darling young one
I saw a newborn baby with wild wolves all around it
I saw a highway of diamonds with nobody on it
I saw a black branch with blood that kept drippin’
I saw a room full of men with their hammers a-bleedin’
I saw a white ladder all covered with water
I saw ten thousand talkers whose tongues were all broken
I saw guns and sharp swords in the hands of young children
And it’s a hard, and it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard
It’s a hard rain’s a-gonna fall
And what did you hear, my blue-eyed son?
And what did you hear, my darling young one?
I heard the sound of a thunder that roared out a warnin’
Heard the roar of a wave that could drown the whole world
Heard one hundred drummers whose hands were a-blazin’
Heard ten thousand whisperin’ and nobody listenin’
Heard one person starve, I heard many people laughin’
Heard the song of a poet who died in the gutter
Heard the sound of a clown who cried in the alley
And it’s a hard, and it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard
It’s a hard rain’s a-gonna fall
Oh, what did you meet, my blue-eyed son?
Who did you meet, my darling young one?
I met a young child beside a dead pony
I met a white man who walked a black dog
I met a young woman whose body was burning
I met a young girl, she gave me a rainbow
I met one man who was wounded in love
I met another man who was wounded with hatred
And it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard
It’s a hard rain’s a-gonna fall
And what’ll you do now, my blue-eyed son?
And what’ll you do now, my darling young one?
I’m a-goin’ back out ‘fore the rain starts a-fallin’
I’ll walk to the depths of the deepest black forest
Where the people are many and their hands are all empty
Where the pellets of poison are flooding their waters
Where the home in the valley meets the damp dirty prison
And the executioner’s face is always well hidden
Where hunger is ugly, where souls are forgotten
Where black is the color, where none is the number
And I’ll tell it and think it and speak it and breathe it
And reflect it from the mountain so all souls can see it
Then I’ll stand on the ocean until I start sinkin’
But I’ll know my song well before I start singin’
And it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard
It’s a hard rain’s a-gonna fall
1963 Bob Dylan
