Ik ben zo bang voor de joden in mijn handel voor de neger in mijn dochter en de kanker in mijn lichaam….
luidde de tekst van Neerlands Hoop (“Bloed aan de paal”, Het gedrocht spreekt) nog in 1978. Dat waren toen de zorgen van de benauwde televisieconsument.
Sidderen van angst voor het vage onbekende maar altijd bedreigende, het is de toon die spreekt uit het gemiddelde reaguursel van de wildersiaan. De mooiste en wellicht meestzeggende zag ik onlangs in een commentaardraad hier op Krapuul opduiken: over een paar jaar moeten we onze baarden laten groeien en in jurken gaan lopen, daar kwam het op neer.
De apocalyptische verschrikking die “over een paar jaar” opdoemt kan, bij gebrek aan verder ergs, blijkbaar vooral uit een verbod op scheren en een gebod tot het dragen van jurken voor heren bestaan. Wie dit uitvaardigt en waarom blijft ongewis, daar is het apocalyptisch voor.
Maar het gebod op jurkdragen wordt vaak – een zoektocht op het net leert dit – in verband gebracht met de sjaria. En natuurlijk dan ook met de volksverrader Donner (die moet je als Dönner spellen) die vindt dat als twee derde van de Nederlanders vindt dat de sjaria ingevoerd moet worden, dat dit dan ook maar moet. (Toch zit die man in het kabinet-Bruin!)
Maar de logica die de televisieconsument nu al allerlei repressiefs doet slikken zegt: als je niets op je kerfstok hebt, heb je ook voor de sjaria niets te vezen. Je hand wordt niet afgehakt, je krijgt geen zweepslagen in het openbaar, je wordt niet gestenigd. Gewoon niet pikken of vreemdgaan. Makkelijk toch? Wie niets misdoet heeft niets te vrezen.
Behalve dan de verplichting tot het lopen in jurken…
Hoewel het dragen van de jurk in verband wordt gebracht met het verplicht dragen van een baard spreekt hier wellicht een angst voor symbolische castratie een rol. Wij, “westerse” mannen worden verplicht in de kleren van het andere geslacht te lopen.
Merkwaardig. Als ik de Gebieden als apart land meetel (en waarom zou ik niet?) dan ben ik in zes verschillende landen met een islamitische meerderheid geweest. Er liepen volop vrouwen in jurken rond. Sommige zelfs knap kort, zo zie je dat in Marokko en Turkije met name. Maar alleen van Egypte zou ik kunnen zeggen dat ook mannen er nog wel eens liepen in iets wat we als een jurk kunnen aanduiden. Meer overigens zag ik mannen in een soort pyjama. Die jurk lijkt me zo gek nog niet want het kan knap vervelend warm worden in Egypte, maar dit terzijde. Misschien heb ik wel te weinig jurkangst (het woord bestaat echt).
De angst van de voorgeschreven jurk voor heren kan volgens mij in hoofdzaak gezien worden als de dreigende symbolische ontmanning van "de westerling". Daar staat hij, alleen – geen andere geestelijke waarden dan het Hart van Nederland, geen grotere literaire bagage dan de nieuwste aflevering van Goede tijden slechte tijden – en valt zijn vrouw niet stiekem voor de charmes van Omar Sharif of Imran Khan?
Wie verwoordt 's mans diepste vreze beter dan de grootste schijtbak uit de geschiedenis van de Nederlandse politiek:
Voorzitter, een beter milieu begint bij jezelf. Heel veel Nederlanders ergeren zich aan de vervuiling van de publieke ruimte door de islam. Oftewel, ons straatbeeld gaat op sommige plekken steeds meer lijken op Mekka en Teheran. Hoofddoekjes, haatbaarden, boerka’s, mannen in rare lange witte jurken. Laten we daar eens wat aan doen. Laten we onze straten gaan terugveroveren, en zorgen dat Nederland er weer gaat uitzien als Nederland.
Algemene Beschouwingen van de geachte afgevaardigde Wilders, 2009.
Merk op, dat Wilders dus goed heeft rondgekeken in Teheran en vooral ook Mekka, waar hij als goed takiyya-moslim allang op hajj geweest is, vermomd in witte jurk. Hoe weet hij anders dat Nederlandse steden op Mekka gaan lijken? Hoe weet hij zo zeker dat in Mekka mannen in rare lange witte jurken lopen?
Kan de angst voor de Verplichte Rare Jurk duidelijker uitgesproken worden?
Ik geef je 100% gelijk. Klasse stuk.
Ik vraag me iig af in hoeverre die “jurk” te maken heeft met de Islam, en in hoeverre zoiets gewoon een regionaal fenomeen is (zoals bv. de kilt) of gewoon praktisch (zoals een degelijke winterjas op plaatsen boven de poolcirkel). En wat er dus zo erg aan zou zijn. Het iks maar een lap stof hoor, het zegt niets over de persoon die er onder zit.
PS: Zelfs als het religie-gebonden is, wat dan nog? Dan erger ik mij eerder aan streng christelijke malloten die menen hun dochters in dit weer naar buiten te moeten sturen met een rok ipv een lekker warme broek.
Let op even op iets anders: hoed gestoord zijn taalgebruik en opmerkingen zijn! Het is de taal van een nationale gek.
Hoe gek moet je zelf zijn om zoiets als “normaal” door te slikken? Hoeveel verborgen irrationele haat moet je dragen om hem leuk te vinden en hem steeds te volgen?