Zoals collega Jeroen al stelde is de vraag niet òf maar slechts hoe of wanneer precies de PvdA zichzelf definitief de afgrond in rijdt. Momenteel lijkt het erop dat ze de lange weg kiezen, namelijk alles wat sociaal-democratisch is nog een half jaar of een jaar langer verloochenen en kijken of Samsom de peilingen onder de 5 zetels kan krijgen. Wellicht na dan toch maar voor die paar symbolische maatregelen van Felix Rottenberg gekozen te hebben. Helemaal zeker is dat nog niet, misschien dat ze toch nog de iets eervollere politieke Hara Kiri verkiezen en het kabinet alsnog laten vallen.
De PvdA gaat kapot en dat is een goede zaak, weg met die nep-sociaal-democratische baantjesjagers die links Nederland nu al zeker twintig jaar een rad voor de ogen draaien. Het zal de versplintering op links, of wat daar voor door moet gaan in dit land, ook wat minder maken.
Was het vroeger zoveel beter met de PvdA? Bij tijd en wijle misschien, maar al zeer kort na haar oprichting gooiden ze het met de KVP van Romme op een akkoordje om dan toch maar militair in te grijpen in Indonesië. Hoe onsociaal-democratisch wil je het hebben? Ook toen al waren ze blijkbaar bereid hun eigen moeder voor de macht te verkopen.
De PvdA heden ten dage doet me sterk aan de democraten in de VS denken, en daar gaat het dan ook slecht mee, volgens mij om vergelijkbare reden. Namelijk omdat ze veel te bang zijn rechts eens flink aan hun taas te trekken. In plaats van resoluut al die aso-praat van dat volk af te wijzen blijft men maar schipperen en begrip tonen en proberen samen te werken met dat tuig, met als enig gevolg dat ze zelf volkomen ongeloofwaardig worden en in het geval van Obama nog extra vernederd worden op de koop toe. Als hij direct in zijn eerste jaar van leer was getrokken en de Republikeinen waar mogelijk domweg had overruled met zijn meerderheid, had hij die meerderheid wellicht behouden. Nu lieten zijn kiezers het na de eerste twee jaar slappe hap teleurgesteld afweten, toen de zo gewenste Change maar op zich liet wachten.
Datzelfde lot is nu de PvdA beschoren, die zich onder Samsom tijdens de verkiezingen van 2012 welhaast linkser dan de SP toonde, maar daarna niet wist hoe snel ze zich comfortabel in de warmte van de macht tegen de VVD aan moest schurken om vervolgens fris en fruitig aan de slag te gaan met typisch sociaal-democratische maatregelen zoals daar zijn etnische categorisering, dwangarbeid voor je bijstandsuitkering, forse inperking van de ouderenzorg, alsnog voor de JSF stemmen en dan nu maar eens even de vrije artsenkeuze afschaffen. Dit alles onder de Orwelliaanse leuze ‘Sterker en Socialer uit de Crisis komen’.
De grote vraag blijft echter: wie neemt het stokje van de PvdA over? Die liet het in feite twintig jaar geleden al vallen. De SP heeft geprobeerd het op te rapen maar heeft het door onhandigheid gelijk alweer uit zijn handen laten flikkeren, en ik zie dat voorlopig nog niet goed komen.
Pingback: Waar is Syriza-NL? | Krapuul