Dans niet op de maat van rechts: zes redenen om het Oekraïne-referendum te boycotten

Volgende week ‘mag’ Nederland naar de stembus om zich uit te spreken over het associatieverdrag met Oekraïne. Door de rechtse initiatiefnemers Jan Roos en Thierry Baudet wordt dit referendum gepresenteerd als een democratische interventie, die ‘het Nederlandse volk’ eindelijk in de gelegenheid stelt om zich eens uit te spreken over de positie van Nederland binnen de Europese Unie. Verrassend genoeg krijgen ze hierin ook bijval vanuit linkse hoek. Want over de inhoud mogen we het oneens zijn – een nee tegen ‘Europa’ kan wel degelijk links worden gemotiveerd. Zo voert de Socialistische Partij officieel campagne voor het ‘nee’-kamp, en ook op deze website pleitten meerdere auteurs reeds voor een stem tegen het associatieverdrag. Maar waarom zouden we eigenlijk meedoen aan deze schijndemocratie? Heeft links überhaupt iets te winnen met dit referendum – of zelfs met een klinkende zege voor het nee-kamp? Hier zes redenen om vooral niet te gaan stemmen, komende woensdag.

1. Dit referendum heeft verdomd weinig te maken met Oekraïne (of met het associatieverdrag).

Links is traditiegetrouw internationalistisch georiënteerd, en solidariteit met de arme/werkende bevolking elders is vanzelfsprekend belangrijker dan de belangen van ‘onze’ binnenlandse elite. Het is dus begrijpelijk dat veel stemmen in dit linkse debat zich in de eerste plaats buigen over het belang dat de Oekraïners zélf al dan niet zouden hebben bij een dergelijk associatieverdrag.

Zie verder bij de bron, Doorbraak.

Slot van een serie, eerdere delen:

  1. Een linkse tegenstem tegen het associatieverdrag…
  2. Een kwalijk verdrag
  3. Stap uit het rechtse frame
  4. Een lastig dilemma voor links
  5. Pas op voor Euro-patriottisme