Weet u nog: op 11 januari 2015 marcheerden ze door de Franse hoofdstad. De Charlies.
Vier dagen eerder vond de moordpartij plaats bij de redactie van ‘Charlie Hebdo.’
Charlie François Hollande liep mee. Zo ook Charlie David Cameron van het Verenigd Koninkrijk. Uiteraard was Charlie Benjamin Netanyahu van de partij evenals de Charlies van het kersverse Nazi-regime dat in Kiev met steun van de EU aan de macht was gebracht.
Aan dat laatste hadden de Charlies Jacques Monasch en Frans Timmermans van de PvdA plus VVD-Charlie Hans van Baalen hoogstpersoonlijk meegewerkt.
Samen met Charlie Victoria-fuck the EU-Nuland, maar zij was er niet bij op die zondag in januari vorig jaar toen al die Charlies eendrachtig door de stad van de Verlichting marcheerden in een indrukwekkende mars ter verdediging van de beschaving, de vrijheid en de democratie…
Of dat de officiële leuzen waren weet ik niet meer maar het waren wel een paar motieven die ik langs zag komen toen in de weken erna het ‘wij zijn Charlie’ tot kotsens toe werd uitgemolken in de gelijkgeschakelde media.
Waaronder bijvoorbeeld het vod van Charlie Vandermeersch dat reeds ver voor de ‘wij zijn Charlie’-vertoning geheel in de stijl van Charlie Hebdo een cartoon publiceerde bij een artikel om moslims maar afschotrijp te maken.
Amper tien maanden later zou blijken dat wij hier in Nederland zelfs een Charlie in ons midden hebben die burgemeester is van een stad die ooit middels bommen vanuit de lucht met de grond gelijk gemaakt is en waarvan vele medeburgers om wie ze waren werden uitgeroeid tijdens de bezetting die erop volgde. Maar dat weerhield die burgemeester-Charlie er niet van te pleiten voor….bommen op andere landen en andere mensen uit te roeien.
Want hij is Charlie en die anderen zijn niet Charlie.
Een andere Charlie is in zijn functie van vice-premier van een bruin regime op dit moment druk in de weer om in samenwerking met het vuil van het internet een kritische blogger monddood te maken.
Zelfs O’Brian uit Orwell’s ‘Nineteen Eighty Four’ zou van walging vervuld zijn geweest als hij weet zou hebben gehad van hoe stuitend hypocriet al die Charlies zijn met hun vrome praatjes over mensenrechten, democratie, normen en waarden. Ondertussen bouwend aan de totalitaire horrorstaat waar hij verder overigens zijn vingers bij af zou likken.
Met als rechtvaardiging hetgeen vier dagen voor die mars in Parijs gebeurde. En anders wel met iets anders wat ‘ze’ toegeschreven kan worden want ‘ze hebben het er toch naar gemaakt?’
Zou, want O’Brian is een fictief karakter maar die totalitaire horrorstaat van al die Charlies… die is zo reëel als wat.
Het verbieden van en het onmogelijk maken van het leren van een andere taal is volgens de VN een vorm van genocide.
Charlie en genocide, ze liggen langzaam maar zeker steeds meer op één kussen. Daartussen de steeds schriller en holler klinkende praatjes over mensenrechten, democratie en de waardigheid van mensen.
Dat op 11 januari de marcherende colonnes in Parijs het Horst Wessel-lied niet aangeheven hebben, was het enige dat er nog zo’n beetje aan ontbrak.
O ja, en de fakkels.
