In welke mate is het vertrek van Catalaanse bedrijven uit Catalonië te wijten aan een plotse paniekreactie in de aanloop tot en na het referendum van 1 oktober? Of zit er meer achter? Er is in elk geval een sterke lobbygroep actief van bedrijfsleiders en een Catalaanse hogere burgerij, de ‘burgesia nacionalista catalana’, die hun economische en andere belangen in het grote Spanje willen veiligstellen. Clubs van “ons kent ons”, die mekaar in achterkamertjes ontmoeten en het Catalaans autonomiestreven proberen te fnuiken.
Na het Catalaanse referendum over onafhankelijkheid ging de Spaanse beurs in dalende lijn. Op 4 oktober was de IBEX35, de belangrijkste aandelenindex van Spanje, op zijn laagste peil beland sinds midden maart dit jaar. In één maand tijd verloor deze index bijna 3 procent, terwijl de Europese beurzen in die periode meer dan 3 procent wonnen. [i] Ook de volgende dagen zakte de lijn verder.
De grootste verliezers waren de banken Banc Sabadell en de CaixaBank (‘La Caixa’). CaixaBank, de bank met de grootste Catalaanse kredietportefeuille, kreeg een tik van 5,2 procent. De daaropvolgende dagen daalden Banc Sabadell en de CaixaBank nog eens met respectievelijk – 6,16 procent en -4,93 procent gisteren, en met -1,89 procent en -0,58 procent … Nadien veerden de aandeelwaarden terug op.
Het zal intussen wel niemand verwonderen dat de Catalanen massaal hun tegoeden bij deze twee banken weghaalden en hun rekeningen daar afsloten. Na de banken kondigden ook andere grote bedrijven hun vertrek aan, waaronder de energiemaatschappij Gas Natural Fenosa, op zaterdag 7 oktober, gevolgd door de ‘Societat General d’Aigües de Barcelona’. Die besliste zulks tijdens een raad van bestuur in Parijs – want “Agbar” is sedert januari 2008 voor 90 procent in handen van de Franse groep Suez (nu Suez Environnement) en voor 10 procent CaixaBank. Ook Abertis, die gespecialiseerd is in het beheren van tolsnelwegen en parkeerterreinen, deed zulks.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
