Terwijl ik dit filmpje bekijk komt dit bericht binnen. Daar gaat de aardigheid – en we hadden Aalst (B) nog.
Mijn eerste en bijna laatste ervaring met carnaval was in Cagliari, de grootste stad van Sardinië, ik heb het onlangs verteld.
Het was mijn eerste grote vakantie alleen met Vriendin, het was een half jaar aan en voelde als kersvers. We aten ergens en hadden net afgerekend toen een carnavalsstoet langsliep. De zuiderlinge in haar werd geactiveerd, wij voegden ons in de stoet als Lompe Hollanders (ja, dat moest zij toch ook accepteren, die kwalificatie). Dat viel goed.
De stoet was getooid als Spaanse hofhouding in de Late Middeleeuwen, werd ons uitgelegd. Sardinië heeft ook gezucht onder Spaanse overheersing.
Een verwijzing daarnaar ontbreekt en anno 2018 lopen er nogal wat mensen mee in gangbaar burgerpakkie. Maar geen onvertogen kostuum, en dat lijkt wel opgemerkt te moeten worden.
Een jonge vrouw in de stoet schudde met haar onderlijf tegen het slot en liet weten dat het tijd was voor “scappare la pipì”. Of dit een bijbetekenis had weet ik officieel niet maar haar blik was nogal stout…
