De Amerikaanse Minister van Defensie, James “Mad Dog” Matthis, heeft gedreigd Noord-Korea te “vernietigen”. Eerder al dreigde Trump met “vuur en woede” en pochte hij over het Amerikaanse nucleaire arsenaal, dat nog nooit zó sterk zou zijn geweest. Als antwoord dreigde Noord-Korea met een aanval op de Amerikaanse militaire basis in Guam.
De door beide partijen gehanteerde retoriek dreigt inmiddels te leiden tot een onbeheersbare neerwaartse spiraal. Tot nu toe blijft het bij retoriek, maar met twee gevaarlijke gekken als Trump en Kim aan het roer kan een wedstrijdje ver pissen gemakkelijk uit de klauw lopen. Geen van beide partijen kan eigenlijk nog terug zonder ernstig gezichtsverlies te leiden, voor de beide macho’s waarschijnlijk een onverdraaglijke gedachte.
De steeds scherper wordende sancties tegen Noord-Korea hebben tot nu toe uitsluitend tot resultaat gehad dat het regime zich met de rug tegen de muur gezet voelt en zowel de bewapening als de retoriek opvoert. Intern heeft het regime niks te vrezen, een georganiseerde oppositie bestaat niet. Alleen het leger zou in theorie in staat zijn het regime te wippen, maar de legerleiding staat als één man achter Kim, een situatie die wel niet zal veranderen zolang de generaals een bevoorrechte positie innemen.
Het heeft in de Westerse pers weinig aandacht gekregen, maar in het verleden heeft Noord-Korea diverse pogingen tot de-escalatie ondernomen. De Amerikanen hebben altijd geweigerd daar serieus op in te gaan, steeds werd als harde voorwaarde gesteld dat Noord-Korea het nucleaire bewapeningsprogramma stop moest zetten. Dat laatste gaat natuurlijk in geen miljoen jaar gebeuren. Het regime ziet het bezit van atoomwapens als een garantie tegen een Amerikaanse invasie. Kim en co zijn ervan overtuigd dat de Amerikanen Irak nooit binnengevallen zouden zijn, indien Saddam de beschikking had gehad over atoomwapens, een inschatting die waarschijnlijk juist is.
