Niet voor het eerst is er sprake van hoge spanning tussen Iran en de Verenigde Staten. Er is weer eens sprake van “snel stijgende spanning”, van “dreiging”, van “wapengekletter”. Opmerkelijk – alhoewel, zijn we nog verbaasd over zoiets? – dat de als schuldige weer eens vooral Iran wordt aangewezen, en niet de VS. Toch is het in hoge mate – niet uitsluitend maar wel in hoge mate – de VS, en de Westerse machtspolitiek sowieso – die keer op keer voor confrontatie en oorlogsdreiging met Iran zorgt.
Laten we eens een paar berichten bekijken. “Het Iraanse wapengekletter (…) is volgens deskundigen een staaltje diplomatieke bluf (…)” , lezen we in de Volkskrant. “VS negeert dreiging Iran en keert terug in de Perzische Golf”, meldt de NRC. Die ‘dreiging’ betreft deels sancties. Interessant is echter de volgende uitspraak vanuit Iran: “we adviseren en dringen erop aan dat dit oorlogsschip niet naar haar voormalige basis in de Perzische Golf terugkeert”, en ook:“We hebben niet de intentie om onze waarschuwing te herhalen, en we waarschuwen maar één keer.” Dat zegt de chef van de Iraanse strijdkrachten.
Maar wacht eens even, voordat we de versie van het ‘Iraansde wapengekletter’ slikken… Iran wil blijkbaar dat een “oorlogsschip” niet naar haar eerdere positie terugkeert. Het gaat hier om een Amerikaans oorlogsschip, dat eerder in de Perzische Golf wegens militaire oefeningen rondvoer, en binnenkort daarheen terugkeert. Een Amerikaans oorlogsschip dat vlak voor de kust van Iran rondvaart, in een situatie waarin de twee staten op gespannen voet staan. Dat isAmerikaans, geen Iraans, sabelgekletter, Amerikaanse, geen Iraanse, dreiging.
“De Iraanse marine liet vanochtend weten dat het geen buitenlandse troepen wil in hun territoriale wateren”, lezen we ook nog in de NRC. Het is niet helemaal duidelijk of het Amerikaanse oorlogsschip – een vliegdekschip nota bene – daadwerkelijk binnen Irans territoriale wateren rond heeft gevaren en/ of rond gaat varen. Het maakt niet heel veel uit. Dat de ene, zwakkere, staat op tilt slaat als een andere, veel machtiger, staat een oorlogsschip stuurt en vlak voor de kust van die ene zwakkere staat militaire ofeningen gaat houden is bepaald niet vreemd. Hoe zou de VS reageren als Iran een vliegdekschip zou sturen en rond zou gaan varen bij het Vrijheidsbeeld, voor de kust van Manhattan? Zou Teheran niet allang met de grond gelijk was gemaakt door Amerikaanse bommenwerpers en raketten, ruim voordat de Iraanse oorlogsschepen zelfs maar in de buurt van Amerikaanse kustwateren zouden zijn? Waarom vinden mensen het omgekeerde dan nauwelijks opmerkelijk, en waarom zijn mensen verbaasd als Iran fel reageert? Het rondvaren van Amerikaans oorlogstuig voor de kust van Iran is intimidatie en provocatie, de Iraanse afwijzing ervan is een logische reactie. Vooral de VS jaagt de spanningen op, tot gevaarlijke hoogte. Als dit op oorlog uitdraait, is dat in hoge mate omdat het Witte Huis, met Obama als chef, welbewust dit risico neemt, of er zelfs op aanstuurt.
Achtergrond is de Westerse bewering dat Iran bezig is met de ontwikkeling van kernwapens. Bewijs hiervoor ontbreekt nog steeds, maar er zijn wel aanwijzingen. Iran is bezig met de ontwikkeling van kernenergie, dat staat vast. Dat mag het land volgens internationaal recht ook. De VS. Israel en Europese staten beweren dat dit kernenergie-programma dekmantel is voor het vervaardigen van kernwapens, en dat wijzen ze af. Ik denk dat de ontkenningen van Iran niet heel geloofwaardig zijn. Staten – alle staten – liegen over dit soort dingen, dat is verwerpelijk maar nauwelijks schokkend. Wie een eind aan dit soort politieke leugens wil, moet helpen een eind aan die staten – alle staten – te maken. In een wereld waarin de grootste kernmogendheid solt met landen die géén kernwapens hebben maar er van beschuldigd werden die te maken – Irak! – maar een stuk terughoudender zijn jegens landen die werkelijk een paar kernwapens in elkaar hebben weten te sleutelen – Noord-Korea! – is het toch ook niet vreemd dat landen wiens belangen botsen met die grote mogendheid, streven naar kernwapens. Dat bewijst niet dat Iran daadwerkelijk aan de bom werkt. Maar het zou naief zijn om zoiets uit te sluiten. Sterker, ik acht het tamelijk waarschijnlijk dat Iran tenminste het vermógen nastreeft op korte termijn een kernwapen te fabriceren. In, verwerpelijke maar gangbare, machtspolitieke termen is zoiets helaas tamelijk rationeel.
Dat is echter totaal geen geldige reden voor de VS, Europa en Israël om zoveel stemming te maken. De VS is kernmogendheid nummer één, het is bovendien het enige land dat ooit kernbommen heeft gegooid, op twee Japanse steden vol weerloze burgers om precies te zijn. Het is hypocrisie als zij het recht van andere staten om ook eeen kernwapen te ontwikkelen aanvecht. In werkelijkheid wil de VS Iraan zwak houden, omdat het Iraanse bewind de ambities voor de voeten loopt. Hetzelfde geldt voor Israël, dat zelf óók kernwapens heeft die wél mogen van de VS. Ook Israël heeft graag een zo zwak mogelijk Iran tegenover zich. Westerse staten, inclusief Israël, willen heersen in die regio met al haar olie, gas en strategische doorvoerroutes. Daarom mogen staten die niet honderd proces in de Westerse pas lopen geen kernwapens, geen stap in die richting zelfs. Ook dat is overigens wel moreel verwerpelijk maar, alweer, in machtspolitieke termen volstrekt rationeel gedrag. Het is dit soort rationaliteit zelf die echter verwerping verdient.
Het is dus het Westen, met de VS voorop, dat de grootste drijvende kracht achter het oorlogsgevaar rond Iran vormt. Ik woon in het Westen, in een Amerikaans bondgenoot. Mijn eerste afwijzing geldt datgene waar ik invloed op kan uitoefenen door middel van protest: de Westerse politiek. Die dient te worden afgewezen, totaal een volledig. Dat Amerikaanse oorlogsschip moet wegblijven uit de Golf, Amerikaanse vlootoefeningen dienen daar niet gehouden te worden, er dienen geen sancties afgekondigd te worden, en eerdere santcties dienen te worden geschrapt. De intimidatiepolitiek tegen Iran dient te stoppen. Als het oorlog wordt, dan is protest, verzet, vereist. dan dienen we de straat op te gaan, rumoerig en ordeverstorend.
Maar daar volgt geen enkele steun voor de Iraanse officiële politiek uit. Iran heeft net zo veel recht op een kernenergieprogramma als iedere andere staat – maar kernenergie is sowieso een slecht iets. Als de VS en Israël een kernwapen mogen hebben, dán mag Iran dat ook. Maar de VS en Israël staan níét in hun recht als kernwapenbezitter, want élk kernwapen is verwerpelijk. Dat geldt dus ook voor een – derhave verwerpelijk – eventueel Iraans kernwapen. Dat Iran, in een wereld van kernmachten die de dienst uitmaken, er ook eent wil, is logisch. Maar het streven ernaar blijft principieel verkeerd. Iran levert, met haar kernambities, wel degelijk zelf ook een spanningsbron, en daarmee doel ik niet alleen op spanning op het elektriciteitsnet.
De Iraanse politiek is te begrijpen binnen een machtsspel tussen staten, grote zoals de VS en wat kleinere als Iran zelf. In dat machtsspel doen de grote meer kwaad dan de kleinere, gewoon omdat hun vermogen om kwaad te doen groter is. De VS kan de wereld opblazen, Iran kan dat niet – maar als jet een kernwapen ontwikkelt dat wordt haar vernietigingspotentieel wel groter. Het is voor revolutionairen zaak om geen partij te kiezen bínnen dit machtsspel, maar het machtsspel zelf, de strijd tussen staten in haar totaliteit als geheel, van de hand te wijzen en die staten, deelnemers aan die strijd te bestrijden, te ondermijnen tot aan de volledige sloop ervan aan toe. Protest tegen een dreigende aanval op Iran is nodig – maar dient deel te zijn van verzet tegen de hele oorlogslogica zelf, uit welke staat die ook wordt aangejaagd.
Beste Auteur,
Wel bij de feiten blijven:
De genoemde carrier is onderdeel van de Amerikaanse Vijfde Vloot die in Bahrein zijn thuisbasis heeft.
Dus als het schip van zijn havenbezoek in de VAE terug naar Bahrein gaat, dan gaat deze dus (niet via Iraanse terretoriale wateren) naar “huis” totdat deze wordt afgelost door een vervangend schip.
Jurriën Visser Schreef:
Het mag allemaal wel zo zijn, maar volgens mij heeft Amerika geen zeggenschap over wat er zich afspeelt in de straat van Hormoez.
Het mag allemaal wel zo zijn, maar volgens mij heeft Amerika geen zeggenschap over wat er zich afspeelt in de straat van Hormoez.
Dat is natuurlijk correct.
Het verhaal wordt anders als de Iraniërs feitelijk de straat van Hormuz zouden gaan afsluiten, niet dat de Amerikanen er dan wél zeggenschap over zouden hebben maar dan wordt een internationale (strategische) route dicht gegooid (wat de gehele wereld gemeenschap NIET zal accepteren)
We zouden dan ook aan de Amerikanen kunnen vragen zich afzijdig te houden en dat de Arabieren het zelf zouden regelen…
Maar ja, dat laatste zal niet gebeuren, Europa dan?
Gezien alle bezuinigingsmaatregelen op de Europese defensie zal daar weing enthousiastme en capaciteit voor zijn.
Voorlopig hou ik het maar op retoriek want niemand is gebaat met een escalatie in de golf regio.
Zowel die Ahmadinejad als die Erdogan zijn allebei een stelletje geflipte oorlogshitsers die de zaken permanent op de spits proberen te drijven en lopen te provoceren. Gevaarlijke idioten die wat mij betreft zo snel mogelijk het veld mogen ruimen.
Robert Schreef:
Tja, als jij je plak witbrood ontbijt met de Telegraaf voordat je naar je baas moet geloof je dat soort dingen.
Een uitstekend artikel van Peter Storm, dat in leesbare taal het verkeerde beeld dat de traditionele media ophangen recht zet.
Jurriën Visser meent de auteur op de vingers te moeten tikken. Het Amerikaanse schip keert gewoon terug naar zijn thuisbasis. Maar Visser ziet over het hoofd dat het onderdeel vormt van een gigantische vloot aan oorlogsschepen, die geen defensieve, maar offensieve oogmerken hebben. Het gaat in feite niet om de kernwapens die Iran al of niet ontwikkelt. Want daar kan het niet mee aanvallen (in de steeds weerkerende valse retoriek: Israel van de kaart vegen). Men een offensieve inzet van kernwapens tekent een land zijn eigen doodvonnis. Kernwapens dienen enkel als afschrikking tegen agressie met conventionele wapens.
Het nu ook door Frankrijk bepleite olie-embargo en boycot van de Iraanse centrale bank komt neer op een existentiële bedreiging van Iran: wordt die dreiging uitgevoerd, dan kan dat leiden tot het einde van het land. Zo’n maatregel is een regelrechte oorlogsdaad, die elk zichzelf respecterend land moet beantwoorden. Iran heeft in zo’n geval alle recht om tegenmaatregelen te nemen, en het blokkeren van de Straat van Hormuz is dan nog een heel gematigde en vreedzame actie, want Iran lost geen schot. Als de internationale gemeenschap van Jurriën Visser door wurgende (eenzijdige, want niet door de Veiligheidsraad gesanctioneerde) sancties Iran een koipje kleiner wil maken heeft dat land alle recht van de wereld om dezelfde wereldgemeenschap een koekje van eigen deeg te geven.
Het meest schrijnende in deze zaak is nog de recente Amerikaanse wet die elke diplomatiek contact met Iran verbiedt. Zelfs op het toppunt van spanning tijdens de Koude Oorlog (Cuba-crisis) konden de tegenstanders elkaar nog rechtstreeks telefoneren. De Amerikaanse admiraal Mike Mullen heeft herhaaldelijk gewaarschuwd dat een gering misverstand de vlam in de pan kan doen slaan, met het risico van de zoveelse verscheurende en totaal onnodige regionale oorlog.
Een opmerking als “Voorlopig hou ik het maar op retoriek want niemand is gebaat met een escalatie in de golf regio” is gratuit: mensen als Visser zouden een krachtig signaal moeten geven aan hun overheid dat “het Westen” totaal verkeerd bezig is.
Voor wie het interesseert: op Geopolitiek in perspectief http://geopolitiek-in-perspectief.blogspot.com/ (label: Iran) zijn verschillende artikelen verschenen die de problematiek in een ruimere context plaatsen.
En Mc Wilders de sukkel , maar afgeven omdat Rosenthal geheel terecht voor diplomatie gaat .
Ik heb vanuit mijn onbenul overigens nooit gedacht dat Iran een MO 3 zou ontkenenen en zag
vanuit hetzelfde onbenul Ahmadinejad “s optredens als the clown it all..
Teken wel altijd Avaath. org. of andere petities over het stenigen of ophangen van vrouwen en homo.s aldaar.
Ik hoop vooralsnog dat Obama , ook al is de VS een vallend imperium en failliet , een Iran war weet te voorkomen.
En ik vraag me af of , wat en wanneer de Russen , al hebben ze veel rotzooi in eigen tuinen liggen, zich meer media in dit al zo lang durend spannigsveld gaan melden?
Laten we duidelijk hebben dat zowel Iran, maar zeker ook de VS hele slechte landen zijn met een honger naar totale controle.
Iran maakt zich kwetsbaar door bepaalde uitspraken van een niet democraties aangestelde leider en de VS is al tientallen jaren bezig zich te profileren als wereldleider.
Dat de VS illuminatie achtige praktijken erop na houd wordt duidelijk door het feit dat de schulden die ze hebben gemaakt bij andere landen (30.000 miljard dollar) voor het kopen van wapentuig die ze niet konden betalen nooit gaan terugbetalen.
Sterker nog: dat is nooit hun intensie geweest.
Ze lenen, lenen, lenen en worden door deze gelden het machtigste land op aarde.
Amerika kan als men wil n dikke vinger geven als landen hun geld terugeisen.
En sancties helpen daar echt niet bij.
Iran heeft een nieuwe leider nodig die niet aanstuurd op de zelfdestructie van zijn eigen land en onderdanen. De Islam wordt al talloze jaren gebruikt door idioten die hun psychopatische gedachtengoed op deze manier kunnen verwezelijken.
De enige oplossing in deze kwestie is dat alle landen ter wereld (ook de VS) al hun kernwapens ontmantelen en vernietigen.
Het is niet mogelijk een land iets te verbieden waar je zelf ook schuldig aan bent.
Maar ach, de wereld is nou eenmaal één hypocriete bende.
8
Xander
Bent u soms de moderator van de site Xander nieuws ?
Volgens mij is dat iemand anders.
Déze Xander (van bericht 8 ) ken ik namelijk ergens van 😉 (ik kan als medewerker iets meer gegevens zien) en die heeft het daar volgens mij veel te druk voor.
Xander Schreef:
Klopt. Vreselijk zoals Iran over de hele wereld probeert controle te krijgen over de tot nu toe nog vrije toegangswegen, ter land, ter zee en in de lucht. Ze eisen van Nederland dat iedereen uit een westers land die ook maar enigszins het vermoeden kan hebben “westers” te zijn door de naam, taal of kleding onmiddellijk gemeld dient te worden aan de Iraanse veiligheidsdienst en dat zo’n persoon onmiddellijk aan hen wordt overgedragen als Iran dat eist.