Dossier PVV-Groningen (3): Tim Gaasbeek

Dit artikel verscheen eerder op de website van Karel ten Haaf: Kortsluiting.

Lees hier “Dossier PVV-Groningen (1): Erik Geel”
Lees hier “Dossier PVV-Groningen (2): Dennis Ram”

Tim Jordi Gaasbeek (20 juni 1990), roepnaam Tim, woonachtig aan de Geert Valckeshof te Leek, staat op plaats 7 van de kandidatenlijst van de PVV in de provincie Groningen.
Nadat hij in de zomer van 2004 gereformeerde basisschool De Springplank verlaten heeft, ontwikkelt Tim zich tot een normale puber: hij schrijft af en toe een gedicht in een poging de eenzaamheid te bezweren.

droomt van een carrière als fotomodel:

en wil graag beroemd worden:

Aardig om te zien dat Tim wel bereid is om voor erotische foto’s te poseren, maar dat naakt uit den boze is. Wat betreft zijn verlangen om famous te worden: wellicht is het een idee onderstaand overzicht van zijn inmiddels beëindigde loopbaan bij de Leekster zaterdagvoetbalvereniging VEV ’67 op te sturen aan de redactie van het Guinness World Records Book – in het seizoen 2004/2005 scoorde Tim maar liefst 10 maal in 0 wedstrijden; een absoluut en niet te verbeteren wereldrecord:

Terug naar Tim Gaasbeek, wiens ontwikkeling tot adolescent zich voltrekt volgens het boekje: hij doet af en toe stoere mannendingen, zoals het uit een vliegtuig springen met een parachute:

verdiept zich in discussietechnieken
[onderstaand stuk is inmiddels verwijderd, want Tim heeft zijn sporen op hyves gewist; fijn om te weten dat het lichten der doopcelen op Kortsluiting dus blijkbaar leidt tot paniek in de PVV-tent.

– dit was de link: http://debatters.hyves.nl/forum/4266936/Alwp/een_klein_tipje_van_de_sluier/ ]

Ter voorbereiding van de verschillende tips die op deze hyves te vinden zullen zijn, wil ik beginnen met het begrippen een “heckle” plaatsen. Dat wil zeggen dat je de persoon die het woord voert kort interrupteert met verschillende korte speldenprikjes. Dat kan van alles zijn. Een fictief voorbeeld bijvoorbeeld premier Balkenende spreekt de kamer toe en begint met beste kamerleden. Geert wilders staat al bij de microfoon en zegt snel tussendoor, ja gelukkig ze stappen eindelijk op. Dat is een voorbeeld van een heckel plaatsen, sommige vinden het een laffe manier om een debat te kantelen, andere zien het als een geweldig middel om je tegenstander even kort uit balans te brengen. Dit is iets wat door veel oefenen steeds beter uit de verf komt, maar in de meeste debat methode is dit gewoon toe gestaan en een heel mooi wapen dus. Wat vinden jullie van de “heckle”?

en begint zich tegelijkertijd te interesseren voor maatschappelijke vraagstukken – met name de jeugdzorg houdt hem bezig: niet alleen formuleert hij een discussiestelling

[de dode link: http://debatters.hyves.nl/forum/4274360/zF_l/Nieuwe_stelling_bureau_jeugdzorg/ ]

Bureau Jeugdzorg luistert te weinig naar de kinderen en werken juist daardood de problemen van de verschillende kinderen in de hand!

ook probeert hij te duiden hoe het komt dat sommige jongeren ontsporen

[de dode link: http://debatters.hyves.nl/forum/4276713/3OZ5/ontsporing_of_is_er_geen_spoor/ ]

De wereld ontsporing of is er geen spoor?

Na een show die ik enige tijd geleden heb gezien van Javier Guzman, is deze vraag in mijn hoofd gaan rond spelen. Er zijn verschillende punten binnen ontsporing waar ik meer duidelijkheid over hoop te krijgen. Een spoor is een weg waarover een trein rijdt, zo een trein heeft een vertrekplaats en een aankomstplaats. Daar tussen ligt het spoor. Naar mijn idee staat het doel van ons leven niet vast maar kan die veranderen, ons spoor is dus nog niet af op het moment dat we vertrekken. Als je er dus vanuit gaat dat het spoor gelegd moet worden terwijl wij al aan het rijden zijn, kun je op twee manieren ontsporen:

1.je kan van het spoor afwijken en zo ontsporen.

2.Je kan sneller gaan dan het spoor gelegd word en zo van het spoor af raken.

De andere kant van het verhaal dat het spoor nog moet worden gelegd is dus dat je wel een verkeerd doel kan stellen, maar je niet perse de controle hoeft te verliezen en dus niet perse hoeft te ontsporen. Als je hier van uitgaat zijn dus niet alleen of alle “slechte mensen” ontspoord, maar kunnen er ook mensen zijn die op de goede weg zijn maar toch zijn ontspoord. Het hoeft dus niet zo te zijn dat je als je ontspoord bent, je slechte dingen doet.

Wel is het zo dat een trein buiten het spoor veel moeilijker te besturen is. Dus als een persoon de trein is en als die persoon sneller gaat dan het spoor word gelegd, kost het hem heel veel kracht om de controle vast te houden. Deze enorme krachtinspanning kan niet plaats vinden zonder dat er gevolgen zijn. Die gevolgen kunnen er op verschillende manieren zijn, zo een krachtinspanning kan bijvoorbeeld leiden tot overspanning of depressiviteit. Mensen die dus overspannen zijn, zijn dat niet op het moment dat ze ontsporen. Op het moment dat je al je kracht hebt gegeven en niet langer zonder spoor verder kan rijden, kom je tot stilstand dit is het moment van een depressie. Daarom staat de ontwikkeling van een persoon tijdens een depressie ook meestal stil, want voortgang kost te veel kracht.

Deze kant van ontsporing is vaak niet duidelijk en word vaak onderschat. Dit heeft denk ik verschillende redenen. Één van die redenen is bijvoorbeeld dat deze mensen nog wel met hun “neus in de goede richting staan” zo valt het als je snel kijkt niet eens op dat ze ontspoord zijn. Dit is een groot contrast met mensen die van hun spoor gaan afwijken. Deze mensen staan met hun neus de verkeerde kant op, dus die trekken meteen de aandacht. Deze mensen hebben ook zorg nodig maar in de meeste gevallen komt deze wel omdat ze toch de aandacht trekken. Deze ontspoorde treinen vormen dan ook bijna geen risico in onze samenleving. Dat in tegenstelling tot de treinen die hier boven staan beschreven. Die ontspoorde treinen vallen niet op en hun probleem word vaak ook pas opgemerkt wanneer ze daadwerkelijk helemaal stil vallen. Daar zit dus wel degelijk een groot risico in.

Dan is er nog een laatste groep die ik in de aandacht wil brengen, dat zijn de mensen die de verkeerde kant op gaan maar nog wel op een spoor zitten. Dit kan dus voorkomen doordat zoals ik eerder heb beschreven je zelf je doel kan bepalen en dus ook zelf de richting wat je spoor moet gaan. Dit zijn mensen die al in een vroeg stadium met problemen te maken krijgen, zodat ze zelf niet in staat zijn goede keuzes met betrekking tot hun toekomst te maken. Deze treinen rijden wel en meestal met een hoge snelheid, dit is mogelijk omdat deze mensen niet een nauwkeurig doel hebben, maar wel ongeveer een richting waar ze op willen. Zo kan het “spoor” sneller worden gelegd en kan de trein dus sneller gaan. Bij deze groep is ook een groot risico, dit komt omdat ze dus rijden en met grote vaart. Als deze groep ontspoord, door de controle kwijt te raken, gaat dat met zo een snelheid dat dit de nodige schade aanbrengt niet alleen aan de persoon zelf maar ook aan de omgeving. Het is dus ook van groot belang dat deze mensen in een vroeg stadium tot stoppen worden gebracht.

Als ze eenmaal tot stoppen zijn gekomen is het van groot belang dat je ze de tijd geeft om hun richting te veranderen, wanneer je dit te snel doet zullen ze zoals hier boven al word genoemd ook ontsporen en dat is iets wat je juist wil voorkomen. Het beeld hier boven gegeven is het beeld van een ontsporing op dus drie verschillende manieren. Telkens ben ik hier ervan uitgegaan dat mensen zelf hun spoor maken. In werkelijkheid lijkt dit in veel situaties niet te kloppen. De omgeving van een persoon stelt bepaalde eisen aan de persoon een verwachtingspatroon. Deze verwachtingen zijn van groot belang bij het leggen van het spoor, soms leggen zelf ouders al het spoor compleet voor het kind.

Als een ouder een compleet spoor probeert te leggen voor een kind, kan het niet anders dat wanneer het kind zelf de richting mag bepalen het een andere kant op wil. Doordat hij dat zo snel mogelijk wil en dus niet nadenkt over de gevolgen, is de kans groot dat in zo een situatie een ontsporing plaats vind. Als ik de indruk kweek dat ik tegen opvoeding ben, wil ik die gedachte bij je wegnemen. Opvoeding is nodig, het is van groot belang dat een trein een bepaalde richting op gaat die gezond is voor de persoon en omgeving. Dit doel moeten we bereiken denk ik door vooral bij te sturen, daarbij is het van groot belang dat het kind wel zelf het spoor legt, op de manier dat het kind zelf wil. Het gevolg daarvan is dat het niet altijd gaat op jou manier, maar hou daarbij voor ogen dat het spoor dus niet af is en je wel degelijk de keuze voor het volgende gedeelte kan bepalen.

Wanneer een ouder echter denkt dat het kind in 1 keer 180 graden kan omdraaien zal dit ook leiden tot ontsporing. Dit dient ten alle tijden voorkomen te worden.

Hoe denken jullie over opvoeding en de samenwerking daarvan?

Hoe zien jullie het verband tussen opvoeding en ontsporing?

Ik hoor graag jullie meningen.

Tim Gaasbeek

En nu is Tim Gaasbeek opeens verkiesbaar voor de PVV, een partij (sic!) die zich absoluut niet interesseert voor de achtergronden van ontsporende en ontspoorde jongeren, een partij (sic!) die het niet heeft over kwajongens maar over straatterroristen, een partij (sic!) die vindt dat je lastige pubers een knieschot moet geven.
Tim mag zich dan inmiddels een manhaftig rechts-extremistisch uiterlijk hebben aangemeten:

zijn ideeën over hoe er moet worden omgegaan met lastige jongeren staan haaks op die van de PVV. Sterker: zijn opvattingen daarover zijn bijzonder politiek correct, welhaast uiterst links. Tim Gaasbeek:
Je kent het wel, die jongeren op elke straathoek die net iets meer kattenkwaad uitvreten dan de normale buurjongen of buurmeid. Deze jongeren zijn geen criminelen, maar deze jongeren hebben gewoon iets extra aandacht nodig en die aandacht moeten we ze gewoon geven. We moeten ze gewoon met hun normale vrienden om laten gaan, zodat die vrienden hun in bedwang kunnen houden en dat ze kunnen leren van hun vrienden. Daarom is het ook van groot belang dat we ze niet opsluiten in één of andere jeugdgevangenis, zoals Bureau Jeugdzorg nu in sommige gevallen doet. Daarom ben ik tegen de manier zoals Bureau Jeugdzorg nu handelt.

Voor al die mensen die het niet geloven: dit zijn echt de woorden van PVV-kandidaat Tim Gaasbeek. Ziehier het bewijs, op film:

[De “insluiting” blijkt op Internet Explorer af en toe niet te werken. Daarom hier een link.]

Tim, wees een kerel, reageer op dit artikel en vertel: waarom sta je op de lijst van de fascistische PVV die vindt dat je kwajongens geen tweede kans maar een knieschot moet geven?