Dat valt te lezen in dit artikel, waarin Pipes uitlegt waarom. Na een aantal andere bezwaren sluit hij af met deze:
Finally, Trump is “an ignorant, amoral, dishonest and manipulative, misogynistic, philandering, hyper-litigious, isolationist, protectionist blowhard” in the words of Republican donor Michael K. Vlock. That charming list of qualities means supporting Trump translates into never again being able to criticize a Democrat on the basis of character. Or, in personal terms: How can one look at oneself in the mirror?
Hij legt verder uit hoe Trump staat voor de teloorgang van – wat hij noemt – de intellectuele macht die de Republikeinse partij geworden was sinds de jaren vijftig. De partij van Lincoln en Reagan. Deze vergelijking is nogal een aanfluiting voor die eerste, dunkt me. Maar inderdaad, vergeleken bij Trump was Reagan, die velen in Europa destijds al met afgrijzen president van de VS zagen worden, een verlichte geest.
Hij wijst er ook nog op dat nu juist Hillary Clinton die conservatieve beweging, staande voor onder andere een kleine overheid en vooral de Amerikaanse belangen in het buitenland behartigend, intact zou laten.
Ik vraag me wel af wat Pipes vindt van Wilders’ bewondering voor Donald Trump. Alhoewel hij eerdere berichten van een verwijdering tussen hem en Wilders ontkend heeft, geeft hij wel aan al langer meningsverschillen over Wilders’ taktiek te hebben, en ook slechts specifiek bezwaren tegen islamisme te hebben, niet tegen de islam, in tegenstelling tot Wilders. Misschien dat dit tot een heilzame, permanente verwijdering tussen die twee kan leiden. Wilders’ komende rechtszaak zal dan wellicht niet door Pipes betaald worden.
Pingback: Leegloop bij Jalta | Krapuul