Nog niet zo heel lang geleden was een opname als deze in een paar minuten geregeld. Huisarts overlegt met chirurg, belt met verpleeghuisarts en verpleeghuisarts geeft zijn personeel de opdracht de opname te regelen. Klaar.
Dat constateert huisarts Geert-Jan van Holten in een blog op Artsennet.nl over een patiënte die een ongelukje kreeg.
Een oudere dame met broze gezondheid is op bezoek in België en komt daar ten val. Ze breekt haar bekken en haar rechter sleutelbeen. Haar linker pols functioneerde al slecht door een eerdere operatie. Ze brengt enkele dagen door in een Vlaams ziekenhuis. De bekkenbreuk is stabiel. Ze mag van de Belgische artsen naar huis en van daar uit op geleide van de pijn mobiliseren.
Met veel thuszorg zou dat ‘redelijk comfortabel’ te regelen zijn. ‘Maar mobiliseren is lastig als je geen krukken kunt gebruiken door je slechte pols en gebroken sleutelbeen.’
Dus moest een oplossing worden gevonden.
Samen met patiënte en haar echtgenoot besluiten we dat een korte revalidatie-opname in het verpleeghuis een goed idee zou zijn.
Vroeger (zie boven) zou dat snel te regelen zijn. Maar tegenwoordig?
Hier begint mijn telefonische kruistocht. Lees, denk er de eindeloze keuzemenu’s bij en huiver.
Dit is de huidige Marktzorg, toch?
Dit is de huidige Zorgindustrie tegenwoordig.
Omdat we berooft worden , in 2012 alleen al is er 1.4 miljard winst gemaakt. Dat is 1000 euro per persoon.
En dan gaat het dus om pure winst waar alle onkosten al af zijn.
De jaren daarvoor , sinds ons prachtige zorgstelsel vermoord is , is er zo’n slordige 11 a 12 miljard winst geboekt.
Hetzelfde geld natuurlijk voor de nuts bedrijven en zal ook wel voor het openbare vervoer gelden.
Liegen en draaien en dan je zakken vullen , dat is het , meer niet.
De vergrijzing was gewoon een leugen die gebruikt is om ons te beroven.