Tag: PUNKKLASSIEKER DU JOUR
Echte Finse muziek in het Engels: Birdy
Vermoedelijk wonen lieden die denken dat Finland niet bestaat in de Verenigde Staten, waar men je vraagt of ze in Nederland ook natives hebben, of je aan kerstmis doet en…
(Post)punkklassieker du jour: This Is England
Cut the Crap, het laatste album van The Clash is ..eh… ‘crap’ – Strummer had Mick Jones nooit moeten ontslaan – maar er staat één pareltje op. This Is England…
Mancunian du jour: Don’t look back in anger
Het staartje van de jaren tachtig en het grootstee deel van de jaren negentig horen toe aan “Manchester”, oo kwel de shoegazers-sound genoemd. Oasis is waarschijnlijk de grootste in het…
Punkklassieker du jour: Can’t Stand My Baby
De Rezillos behoorden tot de eerste golf van Britse punkbands, maar het nihilisme van de Sex Pistols en het sociale/politieke commentaar van The Clash – de twee speerpunten van de…
Postpunkklassieker juist voor deze dag: Could you be the one?
Op dit tijdstip dertig jaar geleden werd het meest Engelse*) en het progressiefste radiostation van Amsterdam het zwijgen opgelegd. Dertig jaar zonder RVZ, het is vol te houden geweest maar…
Dagafsluiter: The Passenger
Vandaag is James Newell Osterberg Jr. – beter bekend als Iggy Pop – 70 jaar geworden. Een respectabele leeftijd voor iemand waarvan we ooit dachten dat hij de dertig niet…
Postpunkklassieker du jour: Feed The Enemy
Secondhand Daylight, het tweede album van het Britse postpunk-gezelschap Magazine, werd destijds met gemengde gevoelens ontvangen. Het album had meer gemeen met jaren ’70 progrock dan met punk/new wave, iets…
Starend naar je schoenen zeggen: Ik ben de verrijzenis
Tenslotte, welke gelegenheid zou men anders aangrijpen om deze 12″ van de Stone Roses in het zonnetje te zetten, dan Pasen? Down, down, you bring me down I hear you…
Vierhonderd mijl brandende velden
Een van de hoogtepunten van 1983 wat mij betreft, Big Country, de 12″-versie met duidelijk het stempel van Steve Lillywhite, die een voorliefde had voor het naar voren halen van…
Postpunkklassieker du jour: A Forest
Atmosferische jaren ’80 klassieker van The Cure. Ik ben geen groot fan van de band, maar deze song is onweerstaanbaar. De song is gebaseerd op een droom die Robert Smith…