Vanaf 4 september vindt in Londen de grootste wapenbeurs ter wereld plaats, de DSEI. Voorafgaand aan de beurs proberen wapenfabrikanten hun wapentuig de beurs in te krijgen om de stands op te bouwen. Om dit tegen te gaan, was er van 4 t/m 11 september een actieweek: Stop the Arms Fair, waarbij met verschillende acties de toegangswegen naar het beursgebouw geblokkeerd worden. Dit is het verslag van dag 6, 7 en 8.
Dag 6
Dag 6 was de ‘Big Creative Action Day’! Geholpen door het feit dat het een zonovergoten zaterdag was, was de deelname aan de actiedag enorm.
Er was een critical mass fietstocht, op de locatie een aantal workshops en een stand waar kunst kon worden gemaakt voor de ‘Art the Arms Fair’ expositie die deze hele week zal plaatsvinden. Maar de dag kenmerkte zich vooral door succesvolle blokkades. Met name de oostelijke toegangsweg is de hele dag geblokkeerd geweest door een zingende en dansende menigte.
De politie kampte inmiddels met een ernstig menskrachttekort en kon niet veel meer dan lijdzaam toezien. (Het zou ook kunnen dat ze besloten om de dag ‘uit te zitten’, maar het resultaat was hetzelfde: langs de oostelijke weg kwam geen vrachtwagen naar binnen.)
Ook de toegangsweg over het water is korte tijd geblokkeerd geweest. Over deze waterweg worden de oorlogsschepen binnen gevaren. Door een blokkade op een brug en een aantal zwemmers in het water is dat een tijd lang niet mogelijk geweest.
Repressie
Het beleefdheidsschilletje van de politie vertoonde steeds meer barsten: zeker op de hectische momenten van de lock-ons werd met harde hand en geweld gereageerd. Verschillende demonstranten zijn daarbij gewond geraakt en van één activiste werd door bruut politiegedrag zelfs de vinger gebroken.
Waar de Nederlandse politie structureel wegkomt met geweld en machtsmisbruik, is dat voor de Britse politie anders: zij hebben een ‘duty of care’. Met getuigenverklaringen is de kans groot dat de rechter een schadevergoeding zal toekennen aan de gewond geraakte activisten.
Bij de westelijke toegang, waar de demonstranten in de minderheid waren, werden pogingen tot blokkades hardhandig verijdeld.
De sfeer onder de demonstranten heeft daar geen seconde onder te lijden gehad: vastberadenheid, doorzettingsvermogen én een zonnig humeur kenmerkten de dag.
Dat gold niet voor iedereen van de politie. Eén agent kwam steeds meer in gewetensconflict met zichzelf en gaf er zelfs de brui aan, nadat hij duidelijk geëmotioneerd zijn walkie-talkie op de grond had gegooid en riep dat dit niks voor hem was. Daarna is hij vertrokken en niet meer gezien. Ik hoop voor hem dat hij een baan vindt die wél overeenstemt met zijn ethische waarden.
Dag 7
De zevende dag was er weer een Public Education Day met verschillende workshops, maar vooral ook een protest van Koerdische groepen: ‘Stop UK arms sales to Turkey‘. Hier een verslag van de Guardian.
Er werd gedanst en er werd door verschillende mensen gesproken.
#StopArmingTurkey #StopDSEI get dancing! @Hevallo pic.twitter.com/zQWkboYp9m
— Stop The Arms Fair! (@StopTheArmsFair) 10 september 2017
Dag 8
De actieweek werd op maandag afgesloten met een die-in actie bij de bezoekersentree van de beurs, die inmiddels begonnen is. Tenslotte is er vanavond nog een wake.
Support & Recovery
Met name op de grote actiedag was de actieve aanwezigheid van het S&R team echt wel nodig. Niet alleen omdat de politie gewelddadiger optrad dan op de dagen ervoor, maar ook omdat er een aantal mensen met psychische kwetsbaarheden in de loop van de dag een steuntje in de rug konden gebruiken. (NOOT: het is natuurlijk absoluut NIET aan het S&R team om labels te plakken en te bepalen wie ‘kwetsbaar’ zijn. Ik gebruik de term omdat deze personen zichzelf zo benoemen en ze op eigen initiatief ondersteuning zochten van het S&R team!).
Eén van de principes van het S&R team is: take care of the care-takers. Dus naast ondersteuning aan de demonstranten checkten we ook regelmatig in met organisatoren, praktische ondersteuners en legal observers (die zichzelf allemaal uit de naad werkten) om te kijken of met hen alles oké ging. Dat werd zeker gewaardeerd, want op dagen als deze is het maar al te makkelijk om voortdurend in de weer te zijn en jezelf voorbij te lopen.
Op de dag na de grote acties is de Support & Recovery Safe Space permanent bemensd geweest, zodat vrijgelaten arrestanten een rustige plek hadden om naartoe te gaan.
Green and Black Cross
De hele week is er nauw samengewerkt door het S&R team en de mensen van Green and Black Cross, GBC. De GBC doet fantastisch werk hier en ik denk dat Nederlandse arrestantengroepen veel zouden kunnen leren van de GBC.
Naast een telefonische hotline zijn er de hele dag getrainde Legal Observers op de protestlocatie aan de slag. Ze noteren alle bijzonderheden bij arrestaties en over politiegedrag en leveren daarmee cruciale info aan voor juridische ondersteuning als er rechtszaken volgen.
Bij ieder politiebureau staat een Police Station Support Group, die vrijgelaten arrestanten opvangt, eten en drinken geeft, juridische gegevens noteert en zo nodig vervoer regelt.
Het is echt bijzonder goed georganiseerd en de GBC mensen zijn stuk voor stuk goed getraind en skilled.
– Eerder verschenen bij Dhjana
