Natuurlijk is het te begrijpen dat vanuit het Torentje erg weinig nieuws komt in de vakantietijd, maar met datgene wat er allemaal gebeurt met de Palestijnen in hun eigen land, was een persberichtje van het ministerie van Buitenlandse Zaken toch minimaal op zijn plaats geweest.
Maar niets, noppes, nada, zilch en ga zo maar door. Minister Blok zal wel heel erg druk zijn met zijn vakantieperikelen en als hij er niet is, is het gehele ministerie onbemand en de minister-president is knietje aan het vrijen in het Witte Huis, die is ook te druk en de rest van de politieke crew zal waarschijnlijk ergens op een of andere Alpen platform zitten om de Tour de France te bekijken.
Huizen tegen de vlakte
Ondertussen komen er toch van wat kanten de emotionele veroordeling van het platgooien door de bezettende macht van Palestina van nogal wat woningen in Jeruzalem. Maar van deze kant van het grote water komt niets, niet één letter is op papier gezet door Nederland om zich één te voelen met het lijden van de Palestijnen; neen dat is niet aan deze Nederlandse regering besteed, want tenslotte zijn ‘we door dik en dun vriendjes met de bezettende macht’. En volgens onze regering moet dat zo blijven. Walgelijke vertoning.
Is het bij meneer Rutte of Blok of weet ik veel wie momenteel de uitzendkracht op Buitenlandse Zaken is, bekend dat sinds maandag bulldozers van de bezettende macht begonnen zijn met de sloop van verschillende gebouwen in Wadi al-Homs, ten zuiden van Jeruzalem, in de wijk Sur Baher, nadat eerst alle bewoners gedwongen werden te evacueren? De bewoners hadden een bouwvergunning van de Palestijnse autoriteit ontvangen, maar de bezetters gingen er keihard tegenaan en tot overmaat van ramp hebben de rechters van het Hooggerechtshof van de bezettende macht het besluit tot sloop goedgekeurd en alle ingediende verzoekschriften van de huiseigenaren verworpen.
Met een kulsmoes over het feit dat de huizen te dicht bij het scheidingshek stonden, zijn op zondag minimaal 12 gebouwen gesloopt, met een totaal van 70 wooneenheden.
Onderwijs
Maar het gaat nog verder. Vandaag is naar buiten gekomen dat de Palestijnse
universiteiten in Gaza kampen met een ernstige financiële crisis, die zo erg is dat de crisis de continuïteit van het werk voor het volgend jaar bedreigt. Ondertussen hebben medewerkers van de Islamitische Universiteit, de Al-Azhar Universiteit – Gaza en de University College of Applied Sciences al laten weten dat de crisis erg hoog is en dat momenteel mede komt, door de daling van het aantal inschrijvingen van studenten met minimaal 30%. Volgens een leidend figuur van een van de universiteiten is het aantal ingeschrevenen aan de drie universiteiten gedaald van 45.000 tot minder dan 35.000 studenten. Veel studenten zijn terughoudend om zich in te schrijven, vanwege het feit dat ze door de moeilijke economische omstandigheden geen collegegeld kunnen betalen. Daarnaast zijn er ook zo’n 10.000 studenten die niet in staat zijn om hun universitaire graad te behalen, omdat ze niet in staat zijn om de rest van het collegegeld te betalen.
Opgepakt worden
Maar de gemiddelde Palestijn heeft geen veilig leven; als voorbeeld het verhaal van de 23-jarige Alaa Bashir. In mei van dit jaar is Alaa Bashir, een Qur’an onderwijzeres, opgepakt door de PA bij de Othman Moskee zonder een vorm van gerechtelijk bevel en zonder maar één woord aan haar familie te vertellen over haar detentie. Ze heeft 73 dagen in PA-gevangenissen doorgebracht en is ondertussen lichamelijk onderzocht. Zomaar werd Alaa deze week vrijgelaten door de PA, om buiten aangekomen opgepakt te worden door de troepen van de bezettingsmacht om ondervraagd te worden door de Shin Bet. De laatste detentie werd gezien als onderdeel van de veiligheidssamenwerking tussen de PA en de bezettingsmacht.
Volgens rechtengroeperingen zouden er meer dan 5500 Palestijnen in de gevangenissen van de bezettingsmacht zitten, waaronder 250 kinderen, 57 vrouwen en meisjes, ongeveer 400 onder administratieve detentie en 400 anderen lijden aan verschillende ziektes, waaronder heel veel aan kanker.
Maar van het Haagse front niets te horen, want waarom zou de Nederlandse regering zich druk maken over een handjevol Palestijnen, die uit hun huizen worden verdreven, van hun land worden verdreven, gevangen worden gezet, afgeranseld en meestal ook nog vermoord worden? Meneer Rutte, meneer Blok en andere vakantiekrachten, dit noemen we etnische zuivering. Ik weet het, dat is een moeilijk woord, maar misschien is er nog een oudgediende op Buitenlandse Zaken die het woord ooit heeft gehoord vanuit een ver vreemd Afrikaans land. Ik zou het maar eens navragen.
