Participeren met de Sociale Dienst Enschede

De participatiemaatschappij in volle glorie bij de Sociale Dienst te Enschede: als de sociale dienst ook maar een miniem bijverdienstetje op het spoor denkt te zijn kunnen er gelijk zware sancties volgen. Ook vrijwilligerswerk mag niet zomaar gedaan worden. Slechts door de gemeente opgelegde gratis dwangarbeid mag worden verricht, zo lijkt het. Bekijkt u vooral deze documentaire even, maar hieronder heb ik een en ander samengevat:

Een van de slachtoffers van de  Sociale Dienst vertelt hoe hij 45.000 euro boete kreeg omdat men op basis van één – zoals later bleek onbewijsbare – betaling van 250 euro voor een optreden als muzikant aannam dat die persoon dat dan wel meerdere jaren verdiend zou hebben.

Helemaal schandalig is het dat mensen bij aanvraag van een bijstandsuitkering eerst vier weken zonder uitkering van de balie weggestuurd worden met de opdracht een baan te zoeken zonder uitkering, zonder dat die weten dat ze dat niet hoeven te accepteren.

Het is niet verwonderlijk dat veel mensen dan doordraaien. Eén man was al aan het gas gaan liggen, waarna zijn hele huis in brand vloog. Nog terwijl hij in het ziekenhuis lag te herstellen gaf de bezwaarcommissie alsnog toe dat de man recht had op een uitkering. Foutje bedankt. De eerder genoemde muzikant, die ook nog voor zijn demente moeder moet zorgen, was al bereid met een shovel het gemeentehuis binnen te rijden, iets dat ik mij levendig kan voorstellen.

Als de Sociale Dienst er dan later achter komt dat een en ander niet hard gemaakt kan worden, worden de maatregelen weliswaar teruggedraaid, maar inmiddels zitten die mensen met een minimaal inkomen wel diep in de schulden.

Gelukkig zijn toch ook de sociale diensten zelf bezorgd over de strenge regelgeving, omdat ze zien hoe ze mensen alleen maar verder de problemen in moeten duwen volgens de regels.

Ik hoop van harte dat dit tij gekeerd gaat worden, want anders zie ik ons – ik weet het, ik heb het vaker gezegd –  naar de Amerikaanse kant afglijden. Naar die mentaliteit van blaming the victim, waar uitkeringsgerechtigden helemaal nergens meer gerechtigd toe zijn, behalve tot het rondgecommandeerd, vernederd en afgeblaft worden door iedereen die daar zin in heeft.