Alles in de politiek is zeer betrekkelijk. In beginsel heeft Wilders de Nederlandse Stichting Voor Verboden opgericht. Omdat hij ongemoeid de Tweede Kamer in wou komen kreeg deze stichting meteen de naam van een politieke partij: PVV (Partij Voor Verboden). De Stichting werd dus succesvol vernoemd. Wilders ging zich voorbereiden voor het salaris in de Tweede Kamer.
Later kwam zijn goede vriendje tevens oud VVD-collega Mark Rutte op bezoek bij hem en toen hij de situatie overzag, zei hij meteen: “Ben je niet zo handig met deze naam Geert, moet je PVV als Partij voor de Vrijheid gaan uitleggen, dan kopen de meeste mensen het meteen in. Je mag wel steeds overal verboden bedoelen doch het is niet zo handig als marketing naar het publiek toe. Je weet dat ik goed in marketing ben, als jij over Vrijheid begint zal het een giller worden.”
Sinds die tijd is die naam PVV (Partij voor de Vrijheid) geworden en gebleven.
De fractie die steeds verboden voor de Nederlandse burgers opstelt groeit maar gestaag door.
“Volstrekt normaal” naar ultra-rechts is het nieuwe politiek correct geworden.
